Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2019/1450 Esas 2019/2828 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/1450
Karar No: 2019/2828
Karar Tarihi: 30.04.2019

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2019/1450 Esas 2019/2828 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davanın kabulüne yönelik yerel mahkeme kararı istinaf edilmiştir. Ancak, Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi, davalıların istinaf talebini kabul ederek davanın reddine karar vermiştir. Davacı vekili, bu kararı temyiz etmiştir. Ancak, kesinlik sınırının altında olması nedeniyle Bölge Adliye Mahkemesi'nin kararı kesinleşmiştir ve bu nedenle Yargıtay tarafından temyiz istemi reddedilmiştir. Sonuç olarak, davacı vekilinin temyiz istemi reddedilmiştir ve peşin harç istek halinde iade edilecektir.
Kanun maddeleri:
- 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1.a maddesi
- 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı

19. Hukuk Dairesi 2019/1450 E. , 2019/2828 K.

"İçtihat Metni"

Davacı ... vek. Av. ... ile davalılar 1-... 2-... vek. Av. ... aralarındaki alacak davası hakkında ... Asliye Hukuk Mahkemesi’nden davanın kabulüne yönelik verilen 25/10/2018 gün ve 2016/154 E. - 2018/170 K. sayılı hükmün davalılar vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine ... Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesinin 29/01/2019 gün ve 2019/15 E. - 2019/94 K. sayılı hüküm ile davalıların istinaf talebinin kabulü ile davanın reddine dair verilen kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu.
-KARAR-
Yerel mahkemece verilen 25/10/2018 tarihli karara karşı davalılar vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuş,... Adliye Mahkemesi’nin 3. Hukuk Dairesince istinaf talebinin kabulü ile davanın reddine karar verilmiş ve bu karar davacı vekilince temyiz edilmiştir.
6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 362/1.a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 2018 yılı için 47.530 TL"dir.
Temyize konu edilen miktarın 40.836,00 TL olması nedeniyle Bölge Adliye Mahkemesinin 29/01/2019 tarihli kararı kesin niteliktedir. Kesin olan kararın temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, 30/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.