MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 1987 tarihinden beri davalı Bakanlığa bağlı ...İl Şube Müdürlüğü emrinde vasıflı işçi olarak şoför kadrosunda çalıştığını, davacıya fazla çalışma ücretlerinin hiç ödenmediğini öne sürerek fazla çalışma ücreti alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere göre ve bilirkişi raporu doğrultusunda fazla çalışma ücreti alacağı talebinin kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2- Taraflar arasında fazla çalışma ücreti alacağına uygulanacak faizin türü ve başlangıç tarihi uyuşmazlık konusudur.
01.01.2003-31.12.2004 tarihleri arasında yürürlükte bulunan 14. dönem Toplu İş Sözleşmesinin 18. maddesinde, haftalık çalışma süresinin 45 saat olduğu, 5 gün çalışılan işyerlerinde günlük 9 saat; 6 gün çalışılan işyerlerinde günde 7.5 saat üzerinden çalışma düzenini işverenin belirleyeceği; 19. maddesinde, iş süresinden sayılan haller; 22. maddesinin A bendinde, fazla çalışma yapılırsa karşılığı ücretin %75 zamlı ödeneceği kararlaştırılmıştır. Aynı yönde düzenlemelere 1.1.2005 - 31.12.2007 yürürlük süreli 1. dönem, 1.1.2008-31.12.2010 yürürlük süreli 2. dönem, 1.1.2011 - 31.12.2012 yürürlük süreli Toplu İş Sözleşmelerinde de yer verilmiştir.
Mülga 2822 sayılı Toplu İş Sözleşmesi Grev ve Lokavt Kanunun 61.maddesi ve 6356 Sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu"nun 53. maddesinin 2. fıkrasında, “Toplu iş sözleşmesine dayanan eda davalarında temerrüt tarihinden itibaren, işletme kredilerine uygulanan en yüksek faiz oranı uygulanır "" şeklinde kurala yer verilerek uygulanması gereken faiz türü belirtilmiştir.
4857 sayılı İş Kanununun 41 inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca, fazla çalışma saat ücreti, normal çalışma saat ücretinin yüzde elli fazlasıdır. İşçiye fazla çalışma yaptığı saatler için normal çalışma ücreti ödenmişse, sadece kalan yüzde elli kısmı ödenir.
Somut uyuşmazlıkta, hüküm altına alınan fazla çalışma ücreti alacağının tamamının Toplu İş Sözleşmesinden doğan istek olmadığı gözardı edilmiştir. 4857 sayılı Yasa"nın az yukarıda belirtilen 41. maddesine göre, fazla çalışma karşılığı ücretin %50 zamlı ödenmesi, kanun gereğidir. Açıklanan nedenle, sözü edilen alacağın kanun gereği hesaplanan kısmına kanunda belirtilen faiz türünün, Toplu İş Sözleşmesindeki düzenleme nedeniyle kanunda belirtilen hesaplama yöntemini aşan kısmına (fazla çalışma alacağı için %25) ise işletme kredilerine uygulanan en yüksek faizin uygulanması gerekmektedir. Mahkemece bu husus gözetilmeden fazla çalışma ücreti alacağının tamamına işletme kredilerine uygulanan en yüksek faiz oranının uygulanması hatalıdır.
Öte yandan, Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, 14. dönem ve 1. dönem Toplu İş Sözleşmesilerinin 55. maddesinde ve 2. dönem Toplu İş Sözleşmesinin 53. maddesinde" ücretin en geç ayda bir olmak üzere işledikten sonra her ayın 14"ünü takip eden en geç 3 gün içinde ödenmesi gerektiği"" gerekçesiyle ve talep ile bağlı kalınarak fazla çalışma ücret alacağı için uygulanması gereken faizin başlangıcı ödenmesi gereken ayı takip eden ayın 23. günü kabul edilmiş ve alacağa Toplu İş Sözleşmesinde belirtilen ödeme tarihlerinden itibaren faiz uygulanması gerektiğine karar verilmiştir.
Ne var ki, ücret alacağına ilişkin Toplu İş Sözleşmelerinde yer alan düzenleme fazla çalışma alacağını kapsamamaktadır. Fazla çalışma için Toplu İş Sözleşmelerinde açık bir ödeme tarihi kararlaştırılmadığına göre, hüküm altına alınan alacaklara dava ve ıslah tarihinden faiz yürütülmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı bulunmuştur.
Belirtilen hususlar bozma nedeni ise de; yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
Sonuç: Yukarıda açıklanan gerekçeler ile hükmün,
Fazla çalışma ücret alacağına ilişkin olan "1" numaralı bendinin hüküm yerinden tamamen çıkartılmasına; yerine;
"" 2- Fazla çalışma ücret alacağı ile ilgili olarak, dava dilekçesi ve ıslah dilekçesi dikkate alınarak davanın KABULÜ ile brüt 19.386,59 TL alacağının 5.000,00 TL sinin 27.03.2015 dava (3.750,00 TL"sinin bankalarca uygulanan en yüksek mevduat faizi ile, kalanının bankalarca uygulanan en yüksek işletme kredisi faizi ile birlikte); 14.386,59 TL sinin ise 03.03.2016 ıslah tarihinden itibaren (10.789,94 TL"sinin bankalarca uygulanan en yüksek mevduat faizi ile kalanının bankalarca uygulanan en yüksek işletme kredisi faizi ile birlikte ) davalıdan alınıp, davacıya verilmesine, "" rakam ve sözcüklerinin hükmün "1" numaralı bendi olarak yazılmasına; hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.10.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.