Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/11819 Esas 2019/8388 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/11819
Karar No: 2019/8388
Karar Tarihi: 26.11.2019

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/11819 Esas 2019/8388 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir vergi usul kanununa muhalefet davasında, sanık hakkında mahkumiyet hükmü açıklanmamasına karar verilmiş. Ancak, bu kararın temyiz edilemeyeceği, sadece itiraz edilebileceği belirtilmiştir. Diğer iki sanık ise beraat etmiştir. Kararda, Vergi Usul Kanunu'nun 139/2. maddesinde belirtilen bir neden olmadan defter ve belgelerin ibraz edilmesi için yapılan tebligatların hukuka uygun olmayacağı belirtilerek, sanıkların yetkilisi olduğu işyerinin faal olması nedeniyle suçun oluşmadığı sonucuna varılmıştır. Kararda bahsedilen kanun maddeleri şunlardır: 5560 sayılı Yasa ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 139/2. maddesi.
11. Ceza Dairesi         2016/11819 E.  ,  2019/8388 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
    HÜKÜM : Sanık ... hakkında: Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması
    Sanıklar ... ve ... haklarında: Beraat

    A)Katılan vekilinin sanık ... hakkında kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik vekalet ücreti verilmemesi ile sınırlı temyiz taleplerinin incelenmesinde;
    Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Yasa ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi uyarınca temyizi mümkün olmayıp, itiraz yasa yoluna tabi olduğu anlaşıldığından, dava dosyasının incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
    B) Katılan vekilinin sanıklar ... ve ... hakkında kurulan beraat hükümlerine yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
    213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 139/2. maddesinde incelemenin dairede yapılmasını gerektiren nedenlerden birinin varlığı önceden belirlenmeden faaliyetini sürdüren mükelleflere defter ve belgelerin ibrazı için yapılan tebligatların hukuken geçerli olmayacağı anlaşılmakla, dosya arasında bulunan vergi suçu raporu ve ekindeki belgelerden defter ve belge istenmesine ilişkin yazının tebliğ edildiği tarih itibarıyla sanıkların yetkilisi bulunduğu işyerinin faal olduğunun ve suçun bu nedenle oluşmadığının anlaşılması karşısında, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle sonucu bakımından doğru olan beraat hükümlerinin ONANMASINA, 26.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
















    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.