Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2013/14641 Esas 2014/19072 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Kocaeli 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 11/04/2013
NUMARASI : 2012/46-2013/113

Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin 4857 sayılı İş Kanunu"nun 17. maddesi uyarınca feshedildiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ve fazla mesai ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar vekilleri, davanın reddini talep etmişlerdir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak fazla mesai alacağı yönünden davanın kabulüne, kıdem tazminatı talebi konusuz kaldığından hüküm tesisine yer olmadığına karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazı kaydının bulunması halinde,bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Somut olayda, mahkemece, davacının bir ay boyunca haftada ellidört saat, diğer ay ise haftada otuzaltı saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek fazla mesai ücreti hüküm altına alınmış ise de, karar, dosya içeriğine uygun düşmemektedir. Tanık beyanları ve dosya kapsamından, davacının bir hafta, haftada altı gün olmak üzere günde oniki saat çalıştığı, takip eden haftada ise altı gün ise istirahat ettiği anlaşılmaktadır. Buna göre, davacının çalışılan haftada, birbuçuk saat ara dinlenmesi günde oniki saat çalıştığı ve haftalık onsekiz saat fazla çalışması bulunduğu, takip eden haftada ise fazla çalışmasının bulunmadığı anlaşıldığından, belirtilen çalışma saatlerine göre belirlenecek fazla mesai ücretinin hüküm altına alınması gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 24.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.