Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6458 Esas 2020/2986 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6458
Karar No: 2020/2986
Karar Tarihi: 03.06.2020

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6458 Esas 2020/2986 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık idaresindeki araçla, gündüz vakti, tek yönlü bir caddede ters yönde seyir ederken direksiyon hakimiyetini kaybeden ve sonrasında kontrolünü sağlamak isterken yayaya çarparak bir kişinin hayat fonksiyonlarını orta derecede etkileyecek şekilde yaralanmasına sebep olan sanık, taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, sanığın eyleminin bilinçli taksir olarak değerlendirilmesi ve cezasında arttırım yapılması gerektiği gözetilmediği için karar temyiz edilmeye açık kalmıştır. Bu nedenle, mahkeme kararı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca BOZULMUŞ ve ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkı gözetilerek yeniden karar verilmesine hükmedilmiştir.
Kanun maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 89/1, 89/2-b maddeleri: Taksirle yaralama suçunu düzenler.
- Türk Ceza Kanunu'nun 22/3. maddesi: Bilinçli taksir halinde ceza miktarında arttırım yapılmasını düzenler.
- 1412 Sayılı CMUK'un 321. maddesi: Yargılama usulüne ilişkin hükümleri içerir.
- 5320 Sayılı Kanun'un 8. maddesi: Temyiz yolu açık olan kararların incelenmesini düzenler.
- 5320 Sayılı Kanun'un 326/son maddesi: Mahkeme kararlarının kesinleşme tarihlerine göre uygulanacağına ve eski hükümlerle çelişmemesi gerektiğine ilişkin hüküm içerir.

12. Ceza Dairesi 2019/6458 E. , 2020/2986 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b maddeleri gereği mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre sanığın genel usul ve yasaya aykırılık dışında özel bir sebebe dayanmayan temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Sanık idaresindeki otomobille, meskun mahalde, gündüz vakti, bölünmüş, tek yönlü asfalt kaplama caddede trafiğin akış yönüne ters şekilde seyri sırasında, direksiyon hakimiyetini kaybederek, önce gidiş yönüne göre sağ tarafta bulunan parmaklıklara, ardından kontrolünü sağlamak isterken sola manevra yaptığında ise sol taraftaki yaya kaldırımında yürümekte olan yayaya çarpmasıyla, sanığın tam kusuruyla bir kişinin kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarına etkisi orta (2) derecede etkileyecek nitelikte yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda; sanığın eylemini bilinçli taksir ile gerçekleştirdiği ve cezasında 5237 sayılı TCK"nın 22/3. maddesi uyarınca arttırım yapılması gerektiği gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 Sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, aynı Kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkı gözetilmek suretiyle 03/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.