5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/3545 Esas 2020/4854 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3545
Karar No: 2020/4854
Karar Tarihi: 02.06.2020

5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/3545 Esas 2020/4854 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık suçuna yönelik mahkumiyet hükmü temyiz edildi. Temyiz isteği reddedilerek kararın süresi ve niteliği nedeniyle sanıkın temyiz hakkının olduğu belirlendi. Hükümde yapılan inceleme sonucunda, Tebligat Kanunu'na göre usulüne uygun olmayan tebliğ edilmesi nedeniyle sanık lehine sonradan yapılan kanun değişikliklerinin uygulanması gerektiği belirtildi. Buna göre, 7242 sayılı Kanun'un 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun'un 3/22. maddesine eklenen hüküm eşyanın değeri düşük olduğu durumlarda verilen cezaların indirilebileceğini belirtirken, 5607 sayılı Kanun'un 5/2. maddesine eklenen fıkra ise kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının mümkün hale geldiğini belirtmiştir. Bu nedenle, yerel mahkemenin yasal koşulların oluşumunu saptayarak sonuca göre uygulama yapması gerekmektedir. Hüküm bu nedenle bozulmuş ve dosya yeniden yerel mahkemeye gönderilmiştir.
Kanun maddeleri:
- Tebligat Kanunu'nun 14. maddesi
- 7242 sayılı Kanun'un 61. maddesi
- 5607 sayılı Kanun'un 3/22. ve 5/2. maddelerine eklenen hükümler
- 5237 sayılı T

19. Ceza Dairesi 2019/3545 E. , 2020/4854 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre, sanık ..."in yokluğunda verilen kararın, sanığın askerlik görevini yaptığı sırada tebliğ edildiği ancak Tebligat Kanunu"nun 14. maddesinde düzenlenen "Astsubaylar hariç olmak üzere erata yapılacak tebliğler, kıta kumandanı ve müessese amiri gibi en yakın üste yapılır." hükmü gereğince usulüne uygun olarak tebliğ edilmediğinin anlaşılması karşısında, sanık ..."in temyizinin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre ;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun"un 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"un 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Kanun"un 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun"un 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun"un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası mucibince ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanıkların temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden sair yönleri incelenmeyen HÜKÜMLERİN, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 02/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.