Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2011/20559 Esas 2012/5784 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki imar uygulaması sırasında bulunduğu yerde muhafazası mümkün olmayan muhtesat bedelinin tahsili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kısmen kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi taraf vekilleri yönünden verilen dilekçelerle istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup iş anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
- K A R A R –
Dava, imar uygulaması sırasında bulunduğu yerde muhafazası mümkün olmayan muhtesat bedelinin tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Dosyada bulunan kanıt ve belgelerden, davacıların hissedar olduğu kadastral parseli üzerindeki muhtesatların yolda kalması nedeniyle davalı idare tarafından yıktırıldığı ve davacıların kadastral parseldeki hisselerinin de muhtelif imar parsellerine şuyulandığı anlaşılmıştır.
İmar Kanununun 18/10. maddesi uyarınca, imar düzenlemesi sırasında, kamu hizmetleri için ayrılan yerlere rastlayan yapılar Belediye veya Valilikçe kamulaştırılmadıkça yıktırılamaz. Bunun tabii sonucu olarak, davacıların imar planında yolda kalması nedeniyle kamulaştırılmadan yıkılan muhtesatlarıyla ile ilgili olarak, davalı idarenin eyleminin kamulaştırmasız el atma niteliğinde kabulü doğrudur.
Bilirkişi incelemesi yaptırılmıştır. Alınan rapor değer biçme yöntemi bakımından yasa hükümlerine uygundur. Ancak;
1-Davacı tarafından, dava konusu muhtesatların imar uygulamasından önceki 13 pafta 5388 parsel sayılı taşınmazın malikleri arasındaki fiili taksime göre, taşınmazın kendisine ait bölümünde bulunduğu ve kendisine ait olduğu iddia edilmişse de, kadastral parselin diğer paydaşının bu olaya ilişkin bilgisine başvurularak veya davaya dahili sağlanmak suretiyle bu husustaki beyanı alınıp gerekli araştırma yapılmadan eksik inceleme ile yazılı surette karar verilmesi,
2-Değerlendirme dava tarihine göre yapıldığından, hükmedilen bedele dava tarihi yerine, daha önceki el atma tarihinden faiz yürütülmesi,
Doğru görülmemiştir.
Taraf vekillerinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, davacıdan peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 26.03.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.