Mahkemesi : Ağır Ceza
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma, kullanmak amacıyla uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : 1- Sanık .... hakkında; TCK"nın 191/2-3-4-5. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri
2- Sanık ... hakkında; TCK"nın 188/3, 62, 53/1-2-3, 63, 52/4, 63, 54. maddeleri uyarınca mahkumiyet, müsadere

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık ... hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen karara yönelik yapılan incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 20.03.2012 tarih ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, temyiz incelemesine yer olmadığına gereğinin yetkili ve görevli itiraz merciince yerine getirilmesine,
2- Sanık ... hakkında kurulan hükme ilişkin temyize gelince;
a) Sanığın sattığı ve uyuşturucu veya uyarıcı madde içerdiği iddia edilen hapların ele geçirilememiş olması, uyuşturucu madde verdiği kabul edilen şahısların kan veya idrar örneği alınarak inceleme yaptırılmamış olması karşısında, sanığın üzerinde çıkan 0,15 gram hint keneviri bitki parçalarını kullanma amacı dışında satma veya başkalarına verme gibi ticari maksatla bulundurduğuna ve başkalarına
uyuşturucu veya uyarıcı madde verdiğine ilişkin, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden, sanık hakkında ""kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma"" suçu yerine suç vasfında yanılgıya düşülerek ""uyuşturucu madde ticareti"" suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,
b) Kabul ve uygulamaya göre de; tayin olunan gün para cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında bir gün karşılığı olarak gösterilen miktarın takdirinde uygulanan kanun ve maddesinin karar yerinde gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 04.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.