Kasten Yaralama Hırsızlık suçundan dönüşen - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/8525 Esas 2018/3317 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/8525
Karar No: 2018/3317
Karar Tarihi: 25.04.2018

Kasten Yaralama Hırsızlık suçundan dönüşen - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/8525 Esas 2018/3317 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel mahkeme tarafından kasten yaralama suçundan mahkumiyet hükmü verilen sanığın temyiz başvurusu sonucunda Yargıtay 22. Ceza Dairesi görevsizlik kararı vererek dosya Ceza Dairesine göndermiş. Ceza Dairesi, yapılan görüşmede sanığın suçunun kabul edildiğini ve diğer temyiz itirazlarının da yerinde görülmediğini belirtmiş. Ancak mahkeme kararı iki nedenle bozulmuş. İlk olarak, sanık tarafından gerçekleştirilen eylemin yağmaya teşebbüs suçunu oluşturduğu ve hükmün yanlış verildiği belirtilmiş. İkinci olarak, sanığın savunmalarını yapmak için görevlendirilen zorunlu savunmanın avukatlık ücretinin sanığa yargılama gideri olarak yüklenmesi Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin 6/3-c maddesine aykırı olup, mahkeme kararının bozulmasına sebep olmuştur. Mahkeme kararı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının korunmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı Yasanın 150. maddesi
- Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin 6/3-c maddesi
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi

6. Ceza Dairesi 2015/8525 E. , 2018/3317 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten Yaralama (Hırsızlık suçundan dönüşen)
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay 22. Ceza Dairesinin 16/10/2015 tarihli görevsizlik kararı ile dosya Dairemize gönderilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Sanık ... hakkında mağdur ...’e yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;

Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

1-Oluş ve dosya kapsamına göre; olay günü mağdurun işlettiği tekel bayisine yanında iki kişi daha olduğu halde gelen sanığın “bizi İbo gönderdi, bize bir kasa bira ver lan” dediği, olumsuz cevap alınca ise “bizim kim olduğumuzu biliyor musun” diyerek yakınan Sefa’yı basit tıbbi müdahale ile iyileşebilecek surette yaralayıp bir şey alamadan işyerinden kaçtıkları olayda; sanığın üzerine atılı eylemin yağmaya teşebbüs suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde şekilde hüküm kurulması,

2-Mahkemece 5271 sayılı yasa’nın 150. maddesi uyarınca, sanığın savunmasını yapmak üzere zorunlu savunman görevlendirilmesi nedeniyle, savunmana ödenen avukatlık ücretinin, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye açıkça aykırı biçimde, sanığa yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle değişik gerekçe ile isteme uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 25.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.