Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/6964 Esas 2020/8652 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/6964
Karar No: 2020/8652
Karar Tarihi: 22.09.2020

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/6964 Esas 2020/8652 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesi'nde görülen dolandırıcılık suçu davası sonucunda verilen mahkumiyet hükmü, sanık ve savcının istinaf başvurusuna rağmen esastan reddedildi. Sanık, mahkemenin verdiği kararı temyiz etmek istedi ancak ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından reddedildi. Kararda, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi de belirtilerek bu kuralın uygulandığı açıklandı.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi: İlk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün değildir.

15. Ceza Dairesi 2020/6964 E. , 2020/8652 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Temyiz talebinin reddi

Dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmü hakkında sanık, sanık müdafii ve O yer Cumhuriyet savcısı tarafından istinaf başvurusunda bulunulmasından sonra, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesi"nin istinaf başvurusunun düzelterek esastan reddine dair hükmünün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesi’nin temyiz talebinin reddine dair verdiği ek karar sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşüldü;
Hükmolunan cezaların miktar ve türleri gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, temyiz isteminin reddine dair 24/04/2019 tarih ve 2018/ 1585 Esas, 2018/413 Karar sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden; ek karara yönelik sanığın temyiz itirazlarının CMK 302/1. maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE, 22/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.