Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/12034 Esas 2020/2970 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12034
Karar No: 2020/2970
Karar Tarihi: 03.06.2020

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/12034 Esas 2020/2970 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, sevk ettiği motorsiklet ile tek yönlü trafikte kaza yaptı. Alınan doktor raporuyla sanığın 242 promil alkollü olduğu tespit edildi. Mahkeme, sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan TCK’nın 179/2, 50/1, a, 52/4 maddeleri gereğince ceza verdi. Ancak davada alkollü olması sebebiyle TCK’nın 179/3 maddesi kapsamındaki suçun söz konusu olduğu ve sanığın bu madde uyarınca cezalandırılması gerektiği belirtildi. Bu nedenle mahkeme kararı bozuldu ve hükümde “TCK’nın 179/3 maddesi delaleti ile” ibaresi eklenerek düzeltildi. Kanun maddeleri şöyle: TCK’nın 179/2, 50/1, a, 52/4 ve 179/3 maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2019/12034 E. , 2020/2970 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/ 2, 50/1, a, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere ve incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Olay günü saat 17.00 sıralarında, sanığın sevk ve idaresindeki motorsikleti ile tek yönlü trafik kazası yaptığı, alınan doktor raporuna göre 242 promil alkollü olduğunun tespit edildiği olayda; sanık hakkında TCK"nın 179/2. maddesi gereğince hüküm kurulmuşsa da, kamu davasının TCK"nın 179/3. maddesi uyarınca açıldığı ve sanığın alkollü olması sebebiyle bu madde kapsamındaki suç sübut bulduğundan, sanığın TCK"nın 179/3. maddesi yollamasıyla TCK"nın 179/2. maddesi uyarınca cezalandırılması gerekirken TCK"nın 179/2. maddesi uyarınca hüküm kurulması;
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 1. paragrafındaki “TCK"nın 179/2.” ibaresinden önce gelmek üzere ""TCK"nın 179/3. maddesi delaleti ile"" ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 03.06.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.