Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2021/33379 Esas 2022/10764 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle; temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ile temyiz sebebine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından, CMK'nın 288 ve 294. maddeleri kapsamında sanığın belirttiği hukuka aykırılık nedenleri ile CMK’nın 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri de gözetilerek yapılan incelemede:
İstinaf isteminin kabulü ile mahkumiyet kararının kaldırılarak, cezanın artırılması suretiyle sanığın mahkumiyetine dair verilen Bölge Adliye Mahkemesi kararına yönelik sanığın temyizinin; aracı kendisinin kullanmadığı ve beraat etmesi gerektiğine yönelik olduğu anlaşılmakla;
5271 sayılı CMK'nın 231/11. maddesi kapsamında, denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işleyen veya denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülükleri yerine getirmeyen sanık hakkında hükmün açıklanabilmesi için öncelikle, usulüne uygun olarak kesinleşmiş bir hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının bulunması gerekliliği karşısında, Yerel Mahkeme'nin 27/01/2011 tarih, 2010/592 esas, 2011/22 sayılı kararıyla sanık hakkında, görevi yaptırmamak için direnme suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiği ancak Anayasanın 40/2, CMK’nın 232/6 ve 34/2 ile 1412 sayılı CMUK’nın 310. maddeleri gereğince, kararda başvurulacak kanun yolu, süresi, mercii ve şeklinin kuşkuya yer vermeyecek şekilde açıkça gösterilmesi gerektiği halde, sanık ...'in yüzünde verilen kararda, adı geçenin ceza infaz kurumunda başka bir suçtan tutuklu olarak bulunması sebebiyle, itiraz dilekçesinin cezaevi idaresine başvuru aracılığıyla da gönderilebileceği belirtilmediğinden tefhimin usulsüz olduğu, bu nedenle anılan kararın usulüne uygun olarak kesinleşmediğinin ve denetim süresinin başlamadığının anlaşılması karşısında; ... Ceza Genel Kurulu’nun 04/10/2018 tarihli ve 2017/8-952 esas, 2018/403 sayılı kararında da açıklandığı üzere, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşmemesi nedeniyle zamanaşımının durmayacağı, denetim süresi başlamadığı için de, bu süre içerisinde kasıtlı suç işlendiğinden bahsedilemeyeceği ve açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanması koşullarının bulunmadığı cihetle, Yerel Mahkemece verilen 23/01/2020 tarihli, 2020/43 esas ve 2020/40 sayılı hükmün açıklanmasına ilişkin kararın hukuki değerden yoksun olduğu, hukuki değerden yoksun olan mahkumiyet kararının da dava zamanaşımını kesmeyeceği ve bu nedenle dava zamanaşımını kesen son işlemin, sanığın 27/01/2011 tarihli sorgusunun olduğu anlaşıldığından, sorgu tarihine göre, 5237 sayılı Kanun'un 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık olağan dava zamanaşımının ilk derece yargılaması sürecinde gerçekleştiği anlaşılmakla, sanık ...'in temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görüldüğünden, başkaca yönleri incelenmeksizin, HÜKMÜN BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta 5271 sayılı CMK'nın 303/1-a maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davasının, gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle, 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e ve CMK'nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞMESİNE,
28/02/2019 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişik CMK'nın 304/1. maddesi gereğince, dosyanın ... 4. Asliye Ceza Mahkemesi'ne, kararın bir örneğinin ise ... Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesi'ne gönderilmesine, 21/04/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.