Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesi ile birlikte TCK"nın 50/6. maddesinin uygulanması bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya içeriğine göre; olay günü saat 15.40 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile meskun mahal içi, bölünmüş, iki şeritli yolda sağ şeritte seyir halindeyken, kaza mahali olan kontrolsüz dört yönlü kavşaktan sola dönmek istediği sırada arkasında sol şeritte seyreden katılan ..."un idaresindeki motosiklet ile çarpışması şeklinde meydana gelen ve sanığın asli kusurlu olarak katılan ..."un basit tıbbi müdahale ile iyileşebilecek, katılan ... ise hayati tehlike geçirecek ve basit tıbbi müdahale ile iyileşemeyecek şekilde yaralanmalarına sebebiyet verdiği olayda,
Yapılan yargılamaya, toplanıp yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusur durumuna ilişkin temyiz itirazını reddi ile hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 03/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.