1. Ceza Dairesi Esas No: 2018/739 Karar No: 2018/2754 Karar Tarihi: 05.06.2018
Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/739 Esas 2018/2754 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme özelinde 2015 yılında gerçekleşen bir kasten öldürme vakasına dair mahkeme kararı mevcuttur. Sanığın suçu işlediği ve buna dair delillerin mahkeme tarafından kabul edildiği, savunmalarını reddettiği ve haksız tahrik ve takdiri indirim nedenleri dikkate alındığında 15 yıl hapis cezasına çarptırıldığı belirtilmektedir. Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı Kararı ile 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında hükmün bu maddenin uygulanması noktasında kanuna aykırı olabileceği ifade edilse de, bu hususun yeniden yargılamayı gerektirmediği ve düzeltilen hüküm fıkrasının onaylandığı belirtilmektedir. Kararda TCK'nun 81, 29, 62, 53. maddeleri hakkında da bilgi verilmiştir.
1. Ceza Dairesi 2018/739 E. , 2018/2754 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Kasten öldürme HÜKÜM : TCK"nun 81, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 15 yıl hapis cezası.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Sanık ... müdafiinin 1 haftalık yasal süre içindeki temyiz isteminden sonra sanık ...’in cezaevinden gönderdiği 16/05/2017, 18/05/2017, 05/06/2017, 28/06/2017, 03/07/2017, 04/07/2017, 24/07/2017 tarihli dilekçeleri ile dosyasının onanmasını istediği anlaşılmakla, bu talep CMK’nun 266. maddesi uyarınca temyizden vazgeçme olarak kabul edildiğinden, sanık müdafiinin temyiz talebinin CMUK.nun 317. maddesi gereğince reddi ile, hüküm katılan ... ve ...’nun temyiz talebi ile ve re’sen incelenmiştir. Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’in maktul ...’yı kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, haksız tahrik ve takdiri indirim nedenlerinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, katılanların haksız tahrikin bulunmadığına vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle, 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı Kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama kanuna aykırı ise de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK"nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak; hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde, DÜZELTİLEN re’sen de temyize tabi hükmün, tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, 05/06/2018 gününde oybirliği ile karar verildi.