Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2011/15110 Esas 2013/231 Karar Sayılı İlamı

....

Dava, iş kazası sonucu vefat eden sigortalının hak sahiplerine bağlanan gelirler ile yapılan harcamalar nedeniyle oluşan kurum zararının 506 sayılı Kanunun 10 ve. 26. maddeleri uyarınca rücuan tazmini istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanunî gerektirici sebeplere ve özellikle; 5510 sayılı Yasanın 23. maddesinin, 5510 sayılı Yasanın yürürlüğü öncesinde gerçekleşen iş kazalarından kaynaklanan rücuan tazminat davalarında uygulanmasına olanak veren bir düzenleme bulunmadığı gözetildiğinde, davanın yasal dayanağı 506 sayılı Yasanın 10 ve 26. maddeleri olduğu halde, mahkemece yanılgılı değerlendirme sonucunda 5510 sayılı Kanunun 23. maddesinin de hükmün gerekçesinde yasal dayanak olarak gösterilmiş olması isabetsiz ise de, belirtilen husus sonuca etkili olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Dava konusu somut olayda; 10. madde koşullarının oluştuğunun anlaşılmasına karşısında; işverenin % 100 kusurlu olduğu kabul edilerek, hesaplanacak maddi tazminat miktarından, Borçlar Kanunu"nun 43-44. maddeleri uyarınca sigortalının kusurunun % 50"sinden az olmamak üzere hakkaniyet indirimi yapılarak, % 95 kusur oranına göre davalının sorumlu olduğu miktarın belirlenmesi gerekmekte ise de, belirtilen hususun davadaki talep ve hükmolunan miktar itibariyle sonuca etkisinin bulunmamasına ve ileride açılacak ek davada gözetilmesinin mümkün bulunmasına göre, hükmü temyiz eden davacı Kurum vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, 17.01.2013 gününde oy birliğiyle karar verildi.



....