MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki Kamulaştırma Kanununun 38. maddesine dayanan tapu iptal ve tescil davasının kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay"ca ONANMASI hakkında Daireden çıkan kararı kapsayan 19.07.2010 gün ve 2007/6035 Esas - 2010/14927 Karar sayılı ilama karşı dahili davalı yönünden verilen dilekçe ile karar düzeltilmesi istenilmiş olmakla dosyadaki belgeler okunup gereği konuşulup düşünüldü:
-K A R A R-
Kamulaştırma Kanununun 38. maddesine dayanan tapu iptal ve tescil davasının kabulüne dair verilen hüküm, dahili davalı ...’ın temyizi üzerine Dairemizce onanmış, bu onama kararına karşı dahili davalı ... karar düzeltme isteminde bulunulmuştur.
Dosyada mevcut bilgi ve belgelerden, dava konusu taşınmaza 1955 yılında mayın döşenerek el atıldığı, davalılar murisinin 1954 tarihli geldi tapularına göre 13.08.1973 tarihinde kesinleşen kadastro tespiti ile malik olduğu anlaşıldığından, yerel mahkeme hükmünün Kadastro Kanununun 12/3 maddesi uyarınca bozulması gerektiği bu kez yapılan incelemede anlaşıldığından, dahili davalı ...’ın karar düzeltme isteminin kabulüne, Dairemizin 19.07.2010 gün ve 2007/6035 esas, 2010/14927 sayılı onama kararının kaldırılmasına karar verildikten sonra işin esasının incelenmesine;
Dava, Kamulaştırma Kanununun 38. maddesine dayanan tapu iptal ve tescil istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm dahili davalı ... tarafından temyiz edilmiştir.
Dava konusu taşınmaza, 1955 yılında el atıldığı, davalılar murisi her ne kadar 1954 tarihli geldi kayıtlarına göre malik olmuş ise de; dava konusu 119 parsel sayılı taşınmazın kadastro tutanağının 13.08.1973 tarihinde kesinleştiği dikkate alındığında, Kadastro Kanununun 12/3 maddesi uyarınca kadastro tutanaklarında belirtilen haklara, sınırlandırma ve tespitlere ait tutanakların kesinleştiği tarihten itibaren on yıl geçtikten sonra, kadastrodan önceki hukuki sebeplere dayanarak itiraz olunamaz ve dava açılamaz.
Bu itibarla; 221 sayılı Yasa hükümlerinin uygulanması mümkün olmadığından temyiz eden davalı ... yönünden davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmesi,
Doğru görülmemiştir.
Dahili davalı ...’ın temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz ve karar düzeltme harçlarının istenildiğinde ödeyene iadesine, temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 23.03.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.