MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 11. Asliye Ticaret Mahkemesi"nce verilen 16/04/2015 gün ve 2014/177 - 2015/329 sayılı kararı onayan Daire"nin 11/10/2017 gün ve 2016/2737 - 2017/5242 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin BDDK"nin 14.01.2005 tarihli kabul kararı ile temsilcilik açarak Türkiye"deki faaliyetlerine başladığını, müvekkili temsilciliğin, davalı banka nezdinde yer alan hesaplarından bankacılık işlemlerini gerçekleştirilebilmesi için 05.05.2005 tarihli "Faks Cihazı ile Bankaya Gönderilecek Müşteri Talimatları ile ilgili Uygulama Sözleşmesi"("Sözleşme") akdedildiğini, sözleşme uyarınca temsilcilik harcama ve ödemelere ilişkin işlemlerin, banka tarafından faks talimatları ile yapıldığını, talimatların fakslanmasının akabinde talimat asıllarının müvekkili şirket tarafından bankaya teslim edildiğini, 13.09.2010 tarihinde temsilcilik çalışanlarından..."nin, bilgisayarını açtığı sırada çeşitli virman talimatlarının yazıcıdan çıkmaya başladığını, durumdan şüphelenilmesi üzerine yapılan araştırma neticesinde, 03.09.2010 ile 09.09.2010 tarihleri arasında, müdür ... ve yardımcısı ..."in yaklaşan bayram tatili sebebiyle izne ayrıldıkları dönemde, müvekkili şirketin banka nezdinde yer alan hesabından toplam 47.360 USD tutarında nakit çıkış işlemleri gerçekleştirildiğinin tespit edildiğini, bu işlemlerin temsilcilik çalışanı Yunus İzgi tarafından yapılmış olduğu şüphesi üzerine Şişli 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/1254 esas sayılı dosyası ile ceza davası açıldığını ve sanığın cezalandırıldığını, talimat aslını talep ve içeriğini teyide gerek duymaksızın müvekkili temsilciliğin nezdinde bulunan hesaplarından 47.360,00 USD tutarında nakit çıkışı gerçekleştiren davalı bankanın ağır kusuru bulunduğunu, bankanın basiretli bir tacir gibi sahteciliği önleyici tedbirlere başvurmadığını ileri sürerek, davalı bankanın kusurundan kaynaklanan 47.360,00 USD tutarındaki zararın, olay tarihinden itibaren işleyecek ticari avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, uyulan bozma ilamı sonrasında yapılan yargılamada iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre davanın kısmen kabulüne dair verilen karar taraf vekillerinin temyizi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Davalı vekili bu kez karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 27,10 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 389,49 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 19/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.