Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/20670 Esas 2019/18622 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/20670
Karar No: 2019/18622
Karar Tarihi: 10.10.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/20670 Esas 2019/18622 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalı belediyenin işyerinde diğer davalı şirketin işçisi olarak temizlik işinde çalıştığını ve ücretinin banka kanalıyla ödendiğini iddia ederek iş sözleşmesinin haklı bir neden olmadan feshedildiğini ve kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ve işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir. Mahkeme, davayı kabul etmiş ancak davalıların temyiz itirazları üzerine Yargıtay, davacının ücreti ve yıllık izin ücreti taleplerinde hatalar bulunduğunu tespit etmiştir. Yargıtay, davacının ücretinin tereddüde mahal vermeden belirlenmesi ve hesaplama yapılması gerektiğini, talep aşımı olmamasına da özen gösterilmesi gerektiğini, ayrıca davacının yıllık izin talep formlarının incelenmesi gerektiğini belirtmiştir. Kararda, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 31. maddesi de vurgulanarak, eksik incelemeyle verilen kararın hatalı olduğu ifade edilmiştir.
Kanun Maddeleri: Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 31. maddesi.
22. Hukuk Dairesi         2016/20670 E.  ,  2019/18622 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili, davacının davalı Belediyeye ait işyerinde diğer davalı şirketin işçisi olarak temizlik işinde çalıştığını, son net ücretinin 1.480,00 TL olup ücretinin banka kanalıyla ödendiğini, iş sözleşmesinin davalı tarafından haklı bir neden olmadan feshedildiğini, haftada 6 gün 08.00-17.00 saatleri arasında 1 saat ara dinlenme süresi kullanarak çalıştığını, ancak fazla çalışma ücretinin ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı ve ihbar tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
    Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı ... vekili, husumet itirazında bulunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
    Davalı ... Madde Yönetimi A.Ş. vekili, talep edilen alacakların zamanaşımına uğradığını, davacının çalışmasının kesintili olduğunu, iş sözleşmesinin işin bitimi sebebiyle sona erdiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
    Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz Başvurusu:
    Kararı, davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2-Taraflar arasında davacının ücret miktarı uyuşmazlık konusudur.
    Somut uyuşmazlıkta, davacı son net ücretinin 1.480,00 TL olduğunu ileri sürmüştür. Dosya kapsamında davacıya ait bordro bulunmamakla birlikte, taraflar arasında ücretin tamamının banka kanalıyla ödendiği uyuşmazlık konusu değildir. Mahkemece bilirkişi raporu doğrultusunda davacının ücretinin asgari geçim indirimi hariç net 1.367,63 TL, brüt 2.033,00 TL olduğuna karar verilmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda banka kayıtlarına göre davacının net 1.488,12 TL aldığı, bu miktarın içinde 120,49 TL asgari geçim indirimi bulunduğu, asgari geçim indiriminin mahsubu sonrasında net ücretin 1.367,63 TL, brüt ücretin ise 2.033,92 TL olduğu belirlenmiştir. Ancak, raporda netten brüte çevirme işleminin hatalı olarak yapıldığı anlaşılmaktadır. Ayrıca dosyada mevcut Finansbank’a ait hesap özetine göre, davacıya 2014 yılının Ekim ayında “2014 zorunlu maaş“ açıklaması ile 1.333,54 TL ödendiği görülmekte olup, bilirkişi tarafından banka kayıtlarına göre belirlendiği ifade edilen rakam ile hesap özetinde ödendiği görülen rakamlar birbirinden farklıdır. Anılan çelişki giderilmeden karar verilmesi isabetsizdir. Davacının ücretinin tereddüde yer vermeyecek şekilde belirlenmesi ve talep aşımı olmamasına da özen gösterilerek hesaplama yapılması gerekmektedir. Mahkemece belirtilen yönler nazara alınmadan karar verilmesi yerinde değildir.
    3-Taraflar arasında davacının yıllık izin ücretine hak kazanıp kazanmadığı uyuşmazlık konusudur.
    Somut olayda, bilirkişi raporu doğrultusunda davacının 28 güne tekabül eden yıllık izin ücreti alacağı hüküm altına alınmıştır. Dosya kapsamında davacının yıllık izin kullanmak istediğine dair imzalı talep dilekçeleri var ise de, mahkemece bu dilekçeler dikkate alınmadan sonuca gidilmiştir. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 31. maddesine göre hakim davayı aydınlatmakla yükümlüdür. Davacı asil çağrılarak, izin talep formlarındaki imza gösterilmeli, ayrıca formlarda talep edilen yıllık izinleri kullanıp kullanmadığı sorulmalı, oluşacak sonuca göre davacının yıllık izin ücreti talebi ile ilgili bir karar verilmelidir. Eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup kararın bu sebeple de bozulması gerekmiştir.
    Sonuç: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 10.10.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.