Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9540 Esas 2019/16663 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9540
Karar No: 2019/16663
Karar Tarihi: 23.09.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9540 Esas 2019/16663 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında kasten yaralama suçu nedeniyle verilen hükümde gün olarak belirlenen adli para cezalarının yasada belirtilen şekilde hesaplanmamasından dolayı 150 gün adli para cezası verilmesi, Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Kanunlara göre, adlî para cezası bir gün karşılığı olarak belirlenen miktarın, tam gün sayısı ile çarpılması suretiyle hesaplanmaktadır. Ayrıca, en az yirmi ve en fazla yüz Türk Lirası olan bir gün karşılığı adlî para cezasının miktarı, kişinin ekonomik ve diğer şahsî hâlleri göz önünde bulundurularak takdir edilmelidir. Bu nedenle, sanığın adli para cezalarının doğru hesaplanması gerekmektedir. Kanun maddeleri 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 52/1 ve 52/2 maddeleridir.

3. Ceza Dairesi 2019/9540 E. , 2019/16663 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun “Adlî para cezası, beş günden az ve kanunda aksine hüküm bulunmayan hâllerde yediyüzotuz günden fazla olmamak üzere belirlenen tam gün sayısının, bir gün karşılığı olarak takdir edilen miktar ile çarpılması suretiyle hesaplanan meblağın hükümlü tarafından Devlet Hazinesine ödenmesinden ibarettir.” şeklindeki 52/1. ve “En az yirmi ve en fazla yüz Türk Lirası olan bir gün karşılığı adlî para cezasının miktarı, kişinin ekonomik ve diğer şahsî hâlleri göz önünde bulundurularak takdir edilir.” şeklindeki 52/2. maddeleri karşısında, sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükümde gün olarak belirlenen adli para cezalarının yasada belirtilen şekilde hesaplanmadan 150 gün adli para cezası olarak bırakılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın savcısının temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1 maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.