11. Ceza Dairesi Esas No: 2019/307 Karar No: 2019/8363 Karar Tarihi: 26.11.2019
Sahte fatura düzenlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/307 Esas 2019/8363 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, 2004 yılında sahte fatura düzenlemek suçundan düşme kararı aldı. Bu karara yapılan temyiz itirazları reddedildi. Ancak 2005, 2006 ve 2007 yıllarında da sahte fatura düzenlemek suçlaması yapıldı ve beraat kararı verildi. Bu kararlara yapılan temyiz itirazları ise kabul edildi ve dosya bozuldu. Mahkeme, bu suçlamalar için öngörülen dava zamanaşım süresinin dolması nedeniyle sanığın düşürülmesine karar verdi. Kanunlar olarak ise 765 sayılı TCK’nin 102/4 ve 104/2, 213 sayılı VUK’nin 359/b-1, 5237 sayılı Kanun’un 66/1-e ve 67/4, 1412 sayılı CMUK’nin 321 ve 5271 sayılı CMK’nin 223/8 maddeleri söz konusu oldu.
11. Ceza Dairesi 2019/307 E. , 2019/8363 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Sahte fatura düzenlemek HÜKÜM : Düşme ve Beraat
Katılan vekilinin 04.05.2015 havale tarihli dilekçesi ile yalnızca sanık ... hakkında kurulan hükümleri temyiz ettiği kabul edilerek yapılan incelemede; I- 2004 takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçundan verilen düşme kararına yönelik temyiz nedenlerinin incelenmesinde; Sanığa yüklenen "2004 takvim yılında sahte fatura düzenleme" suçunun gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırına göre, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve sanık lehine olan 765 sayılı TCK’nin 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen 7 yıl 6 aylık uzatılmış dava zamanaşımının, suç tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiği, Mahkemece dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, II- 2005, 2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek suçlarından verilen beraat kararlarına yönelik temyiz nedenlerinin incelenmesine gelince; Sanığa yüklenen “2005, 2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” suçlarının 213 sayılı VUK’nin 359/b-1. maddesindeki cezasının üst sınırına göre 5237 sayılı Kanun"un 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, en aleyhe kabulle 31.12.2005, 31.12.2006 ve iddianame tarihi olan 16.05.2007 olan suç tarihlerinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davalarının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE, 26.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.