Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6093 Esas 2020/2958 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 53/1, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A-Katılanlar vekilinin temyiz incelemesinde;
Katılanlar vekilinin yüzüne karşı 09.10.2015 tarihinde verilen hükmü, CMUK’un 310/1. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süre geçtikten sonra 23.11.2015 tarihinde temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında; 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince temyiz isteminin isteme uygun olarak REDDİNE;
B-Sanık müdafinin temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine; ancak;
1-Dosya içeriğine göre; olay günü saat 18.40 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki kamyon ile meskun mahal içi, 11 metre genişliğinde, tek yönlü bölünmüş yolda seyir halindeyken kaza mahaline geldiğinde, U dönüşü yapmak için sola doğru manevra yaptığı sırada Murat Kapri"nin idaresindeki motosiklete çarpması şeklinde meydana gelen ve sanığın asli kusurlu olarak bir kişinin ölümüne sebebiyet verdiği olayda,TCK"nın 50. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılması gerektiği, dosya içeriğine göre; sabıkası olmayan, dosyaya yansıyan olumsuz bir davranışı bulunmayan, yargılama sırasındaki davranışları lehine değerlendirilerek cezasında TCK"nın 62. maddesi gereğince indirim yapılan, müdafii tarafından lehe hükümlerin uygulanması talebinde bulunulması karşısında; "kanaat oluşmadığından" şeklinde yetersiz gerekçe ile sanık hakkında TCK"nın 50/4. maddesinde belirtilen paraya çevirme hükümlerinin uygulanmamasına karar verilmesi,


Kabule göre de;
2-5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağının bulunmadığı gözetilmeden, taksirle öldürme suçundan hüküm kurulurken alınan madde ile sanık hakkında hak yoksunluklarına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA; 03.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.