Konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/4835 Esas 2019/10713 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/4835
Karar No: 2019/10713
Karar Tarihi: 18.06.2019

Konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/4835 Esas 2019/10713 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin konut dokunulmazlığını ihlal etmekle suçlanmasıyla ilgili bir davada, sanığın suçlu bulunmadığına karar verdi. Ancak, üst sınırı 8 yıl olan cezanın zaman aşımı süresinin tamamlandığı anlaşıldı. Bu nedenle, Yargıtay Başsavcılığı'nın temyiz itirazları kabul edildi ve karar bozuldu. Ancak, yeniden yargılama yapılmadan sanık hakkında açılan kamu davası düştü. Kanunlar açısından, suçun tabi olduğu 8 yıllık dava zamanaşımı süresi, TCK'nın 66/1-e ve 67/2. maddeleri gereği, temyiz inceleme sürecinde tamamlanmıştır. Karar, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca, CMUK'nın 321. maddesi uyarınca bozulmuştur ve 223/8. maddesi gözetilerek dava düşmüştür.

18. Ceza Dairesi 2017/4835 E. , 2019/10713 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Beraat

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Sanığa atılı suça ilişkin yasa maddesinde öngörülen cezanın üst sınırı uyarınca, 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e ve 67/2. maddelerine göre, suçun tabi bulunduğu 8 yıllık olağan dava zamanaşımının temyiz inceleme sürecinde gerçekleştiği anlaşıldığından Üst Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmekle, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak, başkaca yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen asli dava zamanaşımı nedeniyle, 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e ve CMK"nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞMESİNE, 18/06/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.