MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Dava dilekçesinde, aidat borcunun ödenmemesi nedeniyle başlatılan takibe yapılan itirazın iptali ve %40 icra inkar tazminatı istenilmiştir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.


Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davacı tarafından 80 adet dairenin davalıya teslim edildiği, davaya konu 80 adet bağımsız bölümün davalı tarafından yurt olarak kullanıldığını, 2011 yılı Temmuz ayına kadar aidatların düzenli olarak ödendiğini, ancak daha sonra aidatların ödenmediğini, bunun üzerine .... Noterliğinden 27/01/2012 tarihinde .... yevmiye ile ihtarname çektiklerini, ödeme yapılmaması üzerine İcra Müdürlüğünün 2012/751 esas sayılı dosyası ile icra takibi başlattıklarını, davalının haksız ve kötü niyetli olarak takibe itiraz ederek durdurduğunu belirterek, itirazın iptaline, %40"dan aşağı olmamak üzere icra inkar tazminatına hükmedilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiş, mahkemece davanını reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
Dosya içerisendeki tüm bilgi ve belgeler incelendiğinde davaya konu sitenin birden fazla parsel üzerinde kurulu olduğu, 2012 yılı itibariyle kat mülkiyletinin kurulduğu,10.12.2010 tarihli belgeden davaya konu edilen 80 adet bağımsız bölümün 07.12.2010 tarihinde davalıya teslim edildiği takibe konu dönemin ise teslim tarihinden sonraki dönem olan 2011 yılı Temmuz ile Ağustos ayları arasındaki dönem olduğu anlaşılmaktadır.
Davaya konu anataşınmazda takip tarihi itibariyle kat irtifakı ve kat mülkiyeti kurulu olmayıp, bu nedenle somut olay Kat Mülkiyeti Yasasına göre değil, müşterek mülkiyet hükümlerine göre sorun çözülmelidir. Bu halde dava konu edilen alacağın yönetim gideri niteliğinde alacak olduğu, anataşınmazlarda kat mülkiyetine geçiş tarihinin takip tarihinden sonraki bir tarih olması ve davaya konu bağımsız bölümlerin 07.12.2010 tarihinde davalıya teslim edildiği, takibe konu dönem itibariyle davalının 80 adet bağımsız bölümü kullandığı hususlar da dikkate alınarak Yargıtay’ın kararlılık kazanmış uygulamaları nazara alınarak dava konusu edilen döneme ait olmak üzere yönetimde bulunan ortak gider ve aidat alacağına ilişkin karar ve işletme defterleri, fatura ve makbuzları ile diğer kayıt ve belgeler getirtilip tüm hesapların uzman bilirkişiye incelettirilerek davalının davaya konu ortak gider ve aidat borçlarının bulunup bulunmadığının ve borcu var ise ödeyip ödemeğinin tespit ettirilmesi, belge ve kayıt bulunmadığı takdirde tarafların tüm delilleri toplanıp oluşacak sonuç doğrultusunda genel hükümler uygulanmak suretiyle bir karar verilmesi gerekirken yerinde olmayan gerekçe ile davanın reddi yolunda hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 13.06.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.