Bölge Adliye
Mahkemesi : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 34. Hukuk Dairesi
No : 2017/2563-2018/1763
İlk Derece
Mahkemesi : İstanbul 32. İş Mahkemesi
No : 2016/35-2017/365
Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir
İlk Derece Mahkemesince,hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne dair verilen karara karşı davacı Kurum avukatı ile davalı tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 34 Hukuk Dairesince esastan reddine karar verilmiştir.
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 34Hukuk Dairesince verilen temyiz talebinin reddine ilişkin ek kararın, davacı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
21.07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 14.07.2004 tarih ve 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ve ayrıca 5236 sayılı Kanun; katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2018 yılı için 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427. maddesindeki temyiz(kesinlik) sınırını 2.590,00 TL olarak değiştirmiştir.
Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde temyiz (kesinlik) sınırının alacağın tamamı gözetilmesi; tamamı dava edilen bir alacağın kısmen kabulünde ise temyiz(kesinlik) sınırının belirlenmesinde kabul ve reddedilen miktarların esas alınması, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun Geçici 3. maddesi gereğince 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427. maddesi hükmü gereğidir.
Somut olayda, davacı Kurum yönünden reddine karar verilen toplam 12.099,52 TL alacak tutarı ve alacağın tamamı dikkate alındığında yukarıda değinilen temyiz (kesinlik) sınırının altında bulunduğundan, anılan karara karşı temyiz yoluna başvurulması hükmolunan miktar itibariyle mümkün olmadığı dosya içeriğinden anlaşılmakla, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan 27.12.2018 tarihli “temyiz talebinin reddine” ilişkin ek kararının ONANMASINA, 10.06.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.