MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı, tehdit, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Çocuğun basit cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyet, tehdit suçundan beraat

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında çocuğun basit cinsel istismarı ve tehdit suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, tehdit suçundan verilen beraat hükmünün delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verildiği, sanığa yüklenen çocuğun basit cinsel istismarı suçuna dair ulaşılan çözümü, haklı kılıcı zorunlu unsurların ve bu suçların sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün delillerle soruşturma ve kovuşturmada ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz incelemesini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı; böylece olaylara ilişkin sorunlarda gerekçenin yeterli bulunduğu, fiilin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı anlaşıldığından, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle tehdit suçundan verilen beraat kararı ile çocuğun basit cinsel istismarı suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün ONANMASINA,
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Fotoğrafçılık yapan sanığın, hafif düzeyde zeka geriliği bulunan mağdureyi işyerinde kendisinin fotoğraflarının olduğunu ve isterse gelip alabileceğini söyleyerek hileyle iş yerine gelmesini sağladıktan sonra atılı suçu işlediği gözetilerek TCK"nın 109/2. maddesi yerine suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek aynı Kanunun TCK"nın 109/1. maddesine göre hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.