Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2008/6694 Esas 2008/9515 Karar Sayılı İlamı

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki şikayetçi vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
5411 Sayılı Bankacılık Kanununun 143. maddesinde aynı kanunun 140. maddesine yollama yapılmadığı için şikayetçi, 2548 Sayılı Yasanın 1. maddesinde öngörülen cezaevi  harcından sorumludur. Bu nedenle mahkemece şikayetin reddi yönündeki  karar anılan bölüm için yasaya uygundur.
Ancak Bankacılık Yasasının 143. maddesi, (Bankalar ve fon dahil diğer mali kurumların alacakları ile diğer varlıklarının  satın alınması, tahsili, yeniden yapılandırılması ve satılması amacıyla kuruluş ve faaliyet esasları kurul tarafından belirlenen varlık yönetim şirketleri de  kurulabilir....Bu kanun  kapsamında kurulan varlık yönetim şirketleri.... 492 sayılı Harçlar Kanununa göre ödenecek harçlardan.... istisnadır.) hükmünü içermektedir.
Maddenin gerekçesinde de, (... yetkisi dışında fonun sahip olduğu tüm.... istisna ve muafiyetlerden aynı şekilde yararlanma imkanı tanınarak, alacakların takip ve tahsilinin kolaylaştırılması amaçlanmıştır.) denilmiştir. (Bknz. Bankacılık Kanunu Şerhi. C.2.Prof.Dr.Seza Reisoğlu S.1583)
Yukarıda açıklanan 5411 s.k. Bankacılık Kanununun 143. maddesi "..... yönetim şirketi" başlığını taşımaktadır.Bu durumda  anılan madde metninden ve buna ait gerekçeden anlaşılacağı üzere şikayetçinin yargılama harçlarından tahsil harcı da dahil olmak üzere   5 yıl süre ile istisna tutulduğu tartışmasızdır.
Bu nedenle şikayetçinin tahsil harcı ile ilgili başvurusunun sözü edilen harcın istisna hükmü olan 492 sayılı Harçlar Kanununda düzenlendiği gözetilerek kabulü yerine reddi isabetsizdir.
SONUÇ  : Şikayetçi vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 05.05.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.