Tehdit - hakaret - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/664 Esas 2020/5687 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/664
Karar No: 2020/5687
Karar Tarihi: 03.06.2020

Tehdit - hakaret - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/664 Esas 2020/5687 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişinin tehdit, hakaret ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkumiyetine ve diğer kişilerin beraatine karar vermiştir. Ancak temyiz sürecinde adres tebliği işlemleriyle ilgili usulsüzlükler olduğu belirtilmiştir. Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi gereği bilinen en son adresin tebliğata elverişli olmadığının anlaşılması durumunda, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır. Bu nedenle önce bilinen en son adres esas alınarak normal tebligat çıkarılmalıdır. Ancak bila tebliğ iade edilmesi halinde, adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek tebligat işlemi gerçekleştirilmelidir. Kararda, katılan sanıkların son bildirdikleri adresleri ile MERNİS adreslerinin aynı olması nedeniyle, tebligatların usulsüz bir şekilde MERNİS adreslerine yapıldığı belirtilmiştir. Bu nedenle kararın tebligat işlemleri gerçekleştirilinceye kadar ertelenerek incelenmesi ve dosyanın evraklarıyla birlikte geri gönderilmesi kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri ise Tebligat Kanunu'nun 10/2., 21/1., 21/2., 23/1-8 ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönet

4. Ceza Dairesi 2016/664 E. , 2020/5687 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat, ceza verilmesine yer olmadığı

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanununun 10/2. madde ve fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanununun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanunun 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanununun 23/1-8 ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, katılan sanıklar ... ile..."ın en son bildirkleri adres ile MERNİS adreslerinin aynı olması nedeniyle, katılan sanıkların yokluğunda verilen gerekçeli kararın MERNİS adresleri olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adreslerine Tebligat Kanununun 21/1. maddesine göre tebliğe çıkarılması gerekirken doğrudan MERNİS adreslerine Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre tebliğe çıkarıldığı, muhtarın imzasına tebliğ işleminin yapıldığı ve bu nedenle de tebligatların usulsüz olduğu,
Anlaşıldığından, katılan sanık ..."ın temyiz davası isteği hakkında şimdilik bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA ve dosyanın, adı geçen katılan sanıklara yöntemince tebliğ işlemi gerçekleştirildikten sonra tebliğ edildiğine dair evrak, verilmesi halinde temyiz dilekçeleri de eklenmek ve EK TEBLİĞNAME DÜZENLENDİKTEN sonra Dairemize yollanılmak üzere, incelenmeksizin karar mahkemesine GERİ GÖNDERİLMESİNE, 03/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.