....
Dava, emeklilik tarihine ilişkin Kurumun hatalı bildirimi sonucu işten ayrılması sonucu aylı bağlanıncaya kadar alamadığı ücret, ikramiye ve sosyal yardımlardan şimdilik 5.000,00 TL’nin yasal faizi ile tahsili istemine ilişkindir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Sigortalı ..., 14.10.2008 tarihli dilekçeyle emekliliğe hak kazanıp kazanmadığını sormuş; 30.01.2009 tarihli Kurum yazısında, ilk defa sigortalı olarak çalışmaya başladığı 01.09.1983 tarihinden (askerlik borçlanması ile geriye götürülerek) 2008/12. ay sonuna kadar askerlik hizmeti dahil, 8923 gün prim ödemesi olduğu, 506 sayılı Yasanın 81. maddesine göre 47 yaşını ikmal edeceği 02.02.2009 tarihinden sonra işten ayrılarak tahsis talebinde bulunması halinde yaşlılık aylığının bağlanabileceği bildirilmiştir. Davacı çalıştığı işyerinden ayrılarak 03.02.2009 tarihinde yaşlılık aylığı tahsis talebinde bulunmuş, davacı için verilen 31.03.1985 tarihli işe giriş bildirgesinin ve 131 günlük hizmetlerin işveren..... tarafından 23.01.1989 tarihinde gönderilen yazı uyarınca iptal edilmesi ve işe girişinin 12.08.1985 olduğunun belirlenmesi üzerine, davacıya 48 yaşının dolduracağı 02.02.2010 tarihinden önce aylık bağlanamayacağı bildirilmiş ve kendisine ikinci talebine istinaden 15.02.2010 tarihinden başlamak üzere yaşlılık aylığı bağlanmıştır.
Davacıya ait işe giriş bildirgesinin ve hizmetlerin 1989 yılında iptal edilmesine dair bilgileri değerlendirmeksizin işlem yapan Kurum; konu hakkında sigortalıyı bilgilendirme gereğini yerine getirmeksizin; başlıca görevi olan sigortalılık bilgilerini düzenli şekilde kayda geçirmek, aylık bağlama işlemini de aynı titizlik içinde yürütme yükümlülüğüne aykırı davranmıştır. Yanlış işlemlerin sigortalı tarafından fark edilip giderilmesini beklemek, bu anlamda uzman kuruluşa rağmen sigortalının hataları bilecek durumda olduğunu kabul etmek, hakkaniyete uygun bir yaklaşım olarak kabul edilemez.
./..
-2-

Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun ... Karar sayılı kararında benimsendiği üzere; davalı Kurumun davacıya yaşlılık aylığı bağlanabileceğini bildirmesi üzerine, bu bildirime güvenerek davacı işinden ayrıldığı için ve Kurum bilahare hesabı yanlış yaptığını ve aylık bağlanamayacağını bildirmesi nedeniyle, davacının işinden ayrılıp işsiz kalmasından dolayı Kurumdan gerçek zararını istemesi mümkündür. Zira, Kurumun eylemi sigortalı yönünden haksız fiil teşkil eder.
Zararın hesaplama biçimine gelince; davacı işten ayrıldığı tarihten, yaşlılık aylığı hak ettiği tarihe kadar eski işinde çalışamamaktan kaynaklanan gerçek zararını Kurumdan isteyebilir. Kuşkusuz, gerçek zarar hesabı yapılırken net kazanç dikkate alınmalıdır. Ancak, davacının tazminat istediği tarihler arasında çalışması varsa, aldığı ücret miktarı tazminattan indirilmelidir. Ne var ki, bu işyerinden aldığı ücret ayrıldığı işyerinden aldığı ücretten az ise, aradaki fark maddi tazminatın belirlenmesinde esas alınmalıdır. Ayrıca, davacının kasten kazanmaktan feragat ettiği miktar ile çalışmamaktan dolayı tasarruf ettiği kısım için, belirlenen zarar miktarından uygun bir oranda hakkaniyet indirimi yapılması gerekir.
Mahkemece, davacının maddi tazminat isteminin yukarıda belirtilen ilkeler uyarınca belirlenmesi gereğinin gözetilmemiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 15.01.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.


....