Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5840 Esas 2020/2946 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5840
Karar No: 2020/2946
Karar Tarihi: 03.06.2020

Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5840 Esas 2020/2946 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık ... ve sanık ... , bir havuzda çalışan elektrik teknisyeninin elektrik çarpması sonucu ölümüne sebebiyet verdikleri için taksirle öldürme suçundan mahkum edilmişlerdir. Sanıkların suçlu olduğuna karar verilirken, sanık ... müdafiinin kusura, ceza miktarına ve diğer nedenlere ilişkin itirazları reddedilmiştir. Ancak, sanıkların uzun süreli hapis cezalarının adli para cezasına çevrilmesinde yasal bir dayanak gösterilmediği için karar bozulmuş ve yeniden yargılamaya gerek kalmadan düzeltme yapılarak onanmıştır.
Mahkeme kararında geçen kanun maddeleri şunlardır:
- TCK'nın 85/1, 62/1, 50/4, 50/1-a, 52 ve 52/4. maddeleri (mahkumiyet için kullanılan maddeler)
- 5271 sayılı CMK'nın 232/6. maddesi (adli para cezası üzerine)
- 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi (karar bozma)
- 1412 sayılı CMUK'un 321. ve 322. maddeleri (hükmün düzeltme ve onaylanması)

12. Ceza Dairesi 2019/5840 E. , 2020/2946 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : Her iki sanık açısından; TCK"nın 85/1, 62/1, 50/4, 50/1-a, 52, 52/4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık ... müdafii, sanık ... müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya kapsamına göre, ölenin elektrik teknisyeni olarak çalıştığı otelde havuz dairesinde meydana gelen elektrik arızasını gidermek için havuzun motor dairesine girdiği sırada elektrik çarpması sonucu hayatını kaybetmesi şeklinde meydana gelen olayda, otelde teknik müdür olarak çalışan sanık ... ve teknik şef olarak çalışan sanık ..."ın olayın meydana gelmesinde asli kusurlu olduklarının kabulü ile mahkumiyet kararı verilmesi bakımından yerel mahkemenin takdirinde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ... müdafiinin kusura, ceza miktarına ve sair nedenlere ilişkin, sanık ..."ün kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin ve katılanlar vekilinin sanıklar hakkında verilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmemesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanıklar hakkında hükmolunan uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında, adli para cezasının bir gün karşılığı meblağın belirlenmesine dayanak olan yasa maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması;
Kanuna aykırı olup, sanık ... müdafii, sanık ... müdafii ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususlarda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 1 ve 2. bentlerinin altıncı paragraflarında yer alan "52. maddesi" ibarelerinin "52/2. maddesi" olarak değiştirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.