Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/1435 Esas 2021/3207 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/1435
Karar No: 2021/3207

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/1435 Esas 2021/3207 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı erkeğin tüm, davacı kadının ise bazı temyiz itirazları yersiz bulunmuştur. Davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminatların miktarı azdır ve daha uygun miktarda takdir edilmesi gerekmektedir. Bu nedenle bölge adliye mahkemesi kararı kaldırılmış ve ilk derece mahkemesi kararı bozulmuştur. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi ve manevi tazminat takdiri yapılması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri incelenerek daha detaylı bir açıklama yapılmamıştır.

2. Hukuk Dairesi 2021/1435 E. , 2021/3207 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından, kusur belirlemesi, kişisel ilişki düzenlemesi, nafaka ve tazminatların miktarları yönünden; davalı erkek tarafından ise kusur belirlemesi, velâyet, kadın lehine hükmedilen nafaka ve tazminatlar, çocuk için belirlenen nafakanın miktarı ile reddedilen talepleri yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı erkeğin tüm, davacı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 292.10 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran davacıya geri verilmesine,
dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 19.04.2021 (Pzt.)