Hırsızlık - kasten yaralama - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/3275 Esas 2019/7643 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Katılan sanık ..."un katılan sanık ... ile sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararlara yönelik yapmış olduğu temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanıklar ... ile ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların, 5271 sayılı CMK"nın 231/12. maddesi uyarınca itiraza tabi olduğu, bu kararların temyizi mümkün olmadığından, 5271 sayılı CMK"nın 264. maddesine göre de, kanun yolunun ve merciinin belirlenmesinde yanılma, başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, katılan sanık ..."nin dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için dosyanın incelenmeksizin istem gibi mahalline İADESİNE,
2- Katılan sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne, sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosya kapsamına göre katılan sanık ..."un evinin önündeki boşluk alana direksiyon kilidi ile kilitleyip bıraktığı motosikletini çalan sanık ..."nin eyleminin TCK’nın 142/1-e maddesi kapsamında değerlendirilmesi gerekirken, suç vasfının belirlenmesinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde aynı Kanun’un 141. maddesi gereği hüküm kurulması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, katılan sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 18.04.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.