Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/4206 Esas 2020/8612 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4206
Karar No: 2020/8612
Karar Tarihi: 22.09.2020

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/4206 Esas 2020/8612 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, dolandırıcılık suçundan TCK'nin 157/1, 62, 52/2 ve 53. maddeleri gereğince mahkum edildi. Mahkeme, sanığın işlettiği büfeden sigara siparişi veren mağdura, hesaba yatıracağı parayı tahsil ettikten sonra iş yerini terk ettiğini ve kapatıldığını söyledi. Sanığın uzlaştırma kapsamında kalmasına rağmen hileli hareketlerle haksız menfaat sağladığı belirlendiği için dolandırıcılık suçunun oluştuğunu kabul etti. Ancak, önceki hükmün bozulması nedeniyle yapılan yeniden yargılama giderinin sanığa yükletilemeyeceği belirtildi. Kararda geçen kanun maddeleri TCK'nin 157/1, 62, 52/2 ve 53. maddeleridir.

15. Ceza Dairesi 2019/4206 E. , 2020/8612 K.

"İçtihat Metni"

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 157/1,62,52/2,53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın olay tarihinde ....Caddesi No: 20/B ....a adresinde bulunan .... Büfe isimli işyerini işlettiği, katılan ..."ın ise British American Tobacco firmasının satış temsilcisi olduğu, sanığın düzenli olarak büfesine sigaraları katılandan aldığı ve bedelini ödediğini, olay günü 48.478,75 TL tutarında sigara siparişi verdiği, parayı banka hesabına yatıracağını söylediği, katılanın siparişi sanığın işyerine teslim ettiği, paranın bankaya yatmadığını görmesi üzerine tekrar büfeye geldiğinde işyerinin boşaltıldığını ve kapatıldığını gördüğü, sanığın bu şekilde dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia olunduğu olayda;
Sanık savunması, katılan ve tanık beyanları ile sanığın eyleminin uzlaştırma kapsamında kalması nedeniyle usulüne uygun olarak yapılan uzlaştırma işleminde; uzlaştırmanın gerçekleşmediğine dair rapor da göz önünde bulundurularak dosya kapsamına göre; sanığın hileli hareketlerle haksız menfaat elde ettiği anlaşıldığından dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sair temyiz itirazının reddine ancak,
Önceki hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine bozmanın sanık lehine olması nedeniyle bozma sonrasında yapılan yargılama giderinin sanığa yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı olduğundan, hükmün CMUK’nun 321. maddesi gereğince BOZULMASI, ancak bu husus yeniden yargılanmayı gerektirmediğinden, aynı yasanın 322. maddesi uyarınca, hüküm fıkrasında yer alan yargılama giderlerine ilişkin kısım çıkartılarak yerine ""Bozma öncesi yapılan 70,00 TL yargılama giderinin sanıktan alınarak Devlet Hazinesine irat kaydına, sanığın lehine olan bozma ilamı sonrasında yapılan yargılama giderlerinin Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasına"" ibaresinin eklenerek hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.