MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETI ADINA


Taraflar arasında görülen davada Antalya 2. Asliye Ticaret Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 14/02/2018 tarih ve 2017/320-2018/86 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalılardan ..."ın davacı şirketin Tire fabrikasında 18/06/2009 tarihinde satış temsilcisi olarak çalışmaya başladığını, 27/01/2012 tarihli istifa dilekçesi ile işten ayrıldığını, fesihten hemen sonra davacı şirketin rakibi olan diğer davalı şirkette çalışmaya başladığını, taraf şirketlerin aynı sektörde faaliyet gösterdiğini, davalı ..."ın davacı şirketin müşterilerine ait tüm bilgilere ve şirketin ticari sırlarına vakıf olduğunu, 19/03/2012 tarihli ihtarname ile davalı ..."ın çalışmasına son verilmesi istendiğini, davalı ...’ın cevabi ihtarnamesinde rekabet yasağının yok hükmünde olduğunu belirttiğini, davalı şirketinin İş Kanunu 23/c maddesi gereğince durumu öğrenmesine rağmen davalı ...’ı çalıştırmaya devam ettiği için sorumlu olduğunu, davalı ...’ın davacı ile akdettiği 2009 tarihli iş sözleşmesinin 6. maddesi uyarınca rekabet yasağına aykırı davranması sebebiyle cezai şartı ödemek zorunda olduğunu savunarak fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile 25.872,00 TL cezai şartın işe başlama tarihten itibaren yasal faizi ile birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı ..., davanın yetkili mahkemede açılmadığını, rekabet etmeme hükmünün geçersiz olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket, davanın yetkili mahkemede açılmadığını, rekabet etmeme hükmünün geçersiz olduğunu, davacı ve diğer davalı arasındaki sözleşmenin davalı şirketi bağlamayacağını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, işçinin somut olarak hangi bilgiye ulaştığı ve davacı şirketin hangi ticari yararının engellendiğinin açıkça belirlenmesi gerektiği, somut olayda rekabet yasağı sınırının belli bir bölge olarak belirlenmemesi ve sadece işçi aleyhine düzenleme getirmesi sebepleriyle rekabet yasağına ilişkin cezai şartın geçersiz olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, dava konusu talebin davacı ile davalı ... arasındaki iş sözleşmenin 4. bölümünde yer alan rekabet etmeme düzenlemesine dayanmasına, sözleşmenin taraf olmayan davalı şirketi bağlamamasına ve davalı ... yönünden ise çalışma özgürlüğünün ihlali niteliğindeki sözleşme maddesinin geçersiz olmasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 19/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.