Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2014/11371 Esas 2014/28285 Karar Sayılı İlamı

10. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/11371
Karar No: 2014/28285

Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2014/11371 Esas 2014/28285 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sivas İş Mahkemesi'nde görülen bir dava 3201 sayılı Yasa'ya göre tespit istemine ilişkin olarak açılmıştır. Taraflar dava konusu üzerinde serbestçe tasarrufta bulunabilirler. Bu nedenle, \"feragat\" yoluyla davanın sonlandırılması mümkündür. Feragat, davanın kesin olarak sonuçlandırılması için bir neden olarak kabul edilir. Mahkeme karar verdikten sonra bile feragatta bulunulabilir. Kararı temyiz eden taraf, feragat nedeniyle mahkemenin karar vermesi gerektiğinde, feragatın belgelenmesi gerektiği için kararın bozulması talep edilmektedir. Feragat nedeniyle mahkemece bir karar verilmeyebilir, bu nedenle Yargıtay karar vermeden önce dava tekrar ele alınmamalıdır. Kararda, davadan feragat edildiği açıkça ve koşulsuz olarak belirtildiğinden, yeniden inceleme yapılmak üzere mahkeme kararının bozulması gerektiği belirtilmektedir. Kanun maddeleri 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 307 ila 312. maddeleri (mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 91 ila 94. maddeleri).

10. Hukuk Dairesi 2014/11371 E. , 2014/28285 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi : Sivas İş Mahkemesi
Tarihi : 04.03.2014
No : 2013/330-2014/78

Dava, 3201 sayılı Yasa uyarınca tespit istemine ilişkindir.
Hükmün, temyiz edilmesi üzerine, Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Çekişmeli yargıda kural olarak, “tasarruf ilkesi” geçerlidir ve taraflar dava konusu üzerinde serbestçe tasarrufta bulunabilirler. Bu suretle davaya son verilebilmesinin bir yöntemi davadan feragattir ve anılan kurum 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 307 ila 312. maddelerinde (mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 91 ila 94. maddelerinde) düzenlenmiştir.
Hükmün kesinleşmesinden önceki herhangi bir aşamada davadan feragat edilebilir. Temyiz edilen ve fakat henüz temyiz Dairesince görüşülmeyen bir karar, usul hukuku çerçevesinde kesinleşmiş olmadığından, bu aşamada davadan feragat mümkündür.
Hakim, gördüğü davada tahkikatı bitirip hüküm kurduktan sonra davadan elini çekmiş olur ve kural olarak dava sonunda verilen karar temyiz edilip bozulmadan ve bu suretle yargılamaya yeniden başlanmadan davanın esası ile ilgili hiç bir karar veremez.
Feragat, davayı kesin olarak sonuçlandıran bir hukuki neden olduğundan, hakim karar verdikten sonra dahi belgelendirilen feragat üzerine davanın bu nedenle reddine karar verebilir ise de, Yargıtay uygulamalarında (örneğin Hukuk Genel Kurulunun 21.10.1981 gün 1981/2-551, 1981/683 ve 2.6.1982 günlü 1982/376-547 sayılı kararları ile 11.4.1940 gün ve 1939/15-1940/70 sayılı tevhidi içtihat kararının gerekçesinden esinlenen uygulama) hüküm temyiz edildikten sonra vaki feragat üzerine mahkemece kendiliğinden bir karar verilmeyerek Yargıtay"ın bu konuda (feragat konusunda) mahkemece bir karar verilmek üzere hükmün bozulmasına dair verilecek kararından sonra ancak dosyayı ele alabilir ve feragate dayanarak davayı reddedebilir.
Bu itibarla; somut olayda davadan feragat edildiği açıkça ve koşulsuz olarak bildirdiğinden, hükümden sonra ortaya çıkan ve temyiz incelenmesine usulen engel oluşturan bu hukuki olgu çerçevesinde, yeniden inceleme yapılmak üzere mahkeme hükmünün bozulmasına karar verilmesi gerekmektedir.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün sair hususlar incelenmeksizin yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 25.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.