14. Ceza Dairesi Esas No: 2019/2098 Karar No: 2019/10084 Karar Tarihi: 18.06.2019
Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/2098 Esas 2019/10084 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyetine yönelik istinaf başvurusu reddedildi. Ancak, ilk derece mahkemesince olayın tek tanığı olan mağdurenin duruşmaya getirtilmeden ve hukuki durumu tayin edilmeden hüküm kurulduğu için, bu karar bozuldu. Kararda, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun tanık ifadeleri ve delillerin kabulü ile ilgili maddeleri olan, 210 ve 217. maddelerine yer verildi.
14. Ceza Dairesi 2019/2098 E. , 2019/10084 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine dair İstanbul 20. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 17.04.2018 gün ve 2017/270 Esas, 2018/116 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde; Hükmedilen cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin anılan hükme ilişkin temyiz istemlerinin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE, Sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince; 5271 sayılı CMK"nın 210. maddesinin birinci fıkrasında “Olayın delili, bir tanığın açıklamalarından ibaret ise, bu tanık duruşmada mutlaka dinlenir. Daha önce yapılan dinleme sırasında düzenlenmiş tutanağın veya yazılı bir açıklamanın okunması dinleme yerine geçemez”, Aynı Kanunun 217. maddesinin birinci fıkrasında “Hâkim, kararını ancak duruşmaya getirilmiş ve huzurunda tartışılmış delillere dayandırabilir. Bu deliller hâkimin vicdanî kanaatiyle serbestçe takdir edilir” hükümlerine yer verilmiş olup bu kapsamda; İlk derece mahkemesince olayın tek tanığı konumunda bulunan mağdurenin duruşmaya getirtilerek, sanık müdafisince yapılan itirazlar ile sanığın, mağdureyle tanışıklığına yönelik mağdure beyanıyla çelişen savunmasındaki hususlar konusunda dinlenip bizzat gözlemlenerek fiziki durumu da tespit edildikten sonra hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken, mağdurenin dinlenip dinlenmemesi konusunda herhangi bir karar verilmeden ve Çocuk İzlem Merkezindeki görüntülü ifadesi de duruşmada izlenmeden 5271 sayılı CMK"nın 230/1-b. maddesine uygun düşmeyen yazılı gerekçeyle kurulan hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddine karar verilmesi suretiyle aynı Kanunun 289/1-g maddesine muhalefet edilmesi, Kanuna aykırı, katılan Bakanlık vekili ile sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesinin 03.07.2018 gün ve 2018/1918 Esas, 2018/1195 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmesine,18.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.