Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/3704 Esas 2019/1413 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3704
Karar No: 2019/1413
Karar Tarihi: 04.03.2019

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/3704 Esas 2019/1413 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Diyarbakır 8. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2017/421-2017/429 sayılı karar, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından incelendikten sonra temyiz edilmiştir. Temyizde reddi nedeni bulunmadığından işin esasına geçilmiştir. Dosyada mevcut diğer delillerin atılı suçun sübutu için yeterli olduğu görülmüştür. Ancak bylock tespit ve değerlendirme tutanağı beklenilmeden karar verilmesi sonuca etkili görülmemiş, belirlenen temel cezanın 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi ile artırılması sırasında hapis cezasının 10 yıl 15 ay yerine 11 yıl 3 ay olarak hesaplanması gerektiği belirtilmiştir.
Kararda sanığın silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan hüküm giydiği ve TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 62/1, 58/9, 53, 63 maddeleri uyarınca hapis cezasına çarptırıldığı ifade edilmiştir. Kanun maddeleri şu şekildedir:
- TCK'nın 314/2 maddesi: Silahlı terör örgütüne üye olmak suçunu tanımlar.
- 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddesi: Terör örgütü üyeliği suçunda cezayı ağırlaştırır.
- TCK'nın 62/1 maddesi: Suçun işlendiği zaman açısından geriye etkili hükümleri düzenler.
- TCK'nın 58/9 maddesi: Ceza mahkumiyeti halinde kamu hizmetinden yasaklama cezasını düzenler.
- TCK'nın 53 m

16. Ceza Dairesi 2018/3704 E. , 2019/1413 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Diyarbakır 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 2017/421 - 2017/429 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK"nın 62/1, 58/9, 53, 63 maddeleri uyarınca hükmedilen hapis cezasına ilişkin İstinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Dosyada mevcut diğer delillerin atılı suçun sübutu için yeterli olduğu görülmekle, bylock tespit ve değerlendirme tutanağı beklenilmeden karar verilmesi sonuca etkili görülmemiş, belirlenen temel cezanın 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi ile artırılması sırasında hapis cezasının 10 yıl 15 ay yerine 11 yıl 3 ay olarak hesaplanması sonuç cezanın doğru tespit edilmesi karşısında bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı
ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Diyarbakır 8. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 04.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.