Hakaret suçundan sanık ... hakkında yapılan yargılama sonunda; İzmir 21. (İzmir 25.) Asliye Ceza Mahkemesince verilen 23/03/2010 gün ve 2009/829 Esas, 2010/131 Karar sayılı hükümlerin sanık tarafından temyiz edildiği, Dairemizin 03/06/2013 günlü 2012/8116 Esas ve 2013/6004 Karar sayılı ilamı ile bozma yönündeki kararına karşı mahkemece 20/03/2014 gün ve 2013/649 E. 2014/214 K. sayılı karar ile direnildiği, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 12/05/2014 tarih ve 2014/144050 sayılı tebliğnamesi ile de dosyanın Ceza Genel Kuruluna gönderildiği, ancak Ceza Genel Kurulunun 14/12/2016 tarih ve 2014/293 E. 2016/1772 K. sayılı kararı ile 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 36 ve 38. maddelerine göre direnme kararı yönünden öncelikle Dairemizce incelenmesinde zorunluluk bulunan dosyanın gönderilmesi üzerine yapılan inceleme sonucunda gereği düşünüldü:
Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra yürürlüğe giren 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E. 2015/85 K sayılı TCK"nın 53. maddesinde yer alan bazı ibarelerin iptaline ilişkin kararın infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüş, mükerrir olan sanık hakkında TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanığın temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükümlerin ONANMASINA, 07/02/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.