Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/10702 Esas 2019/8295 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Tekerrüre esas alınan Sivrihisar Asliye Ceza Mahkemesi‘nin 22.05.2008 tarihli 2008/65 Esas ve 2008/84 Karar sayılı ilamında da, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesinin uygulanmış olması karşısında, sanığın ikinci kez mükerrir olduğunun ve hakkında 5275 sayılı Kanunun 108/3. maddesinde belirlenen "ikinci defa tekerrür" hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
...‘nün 163 013 8566 vergi kimlik numaralı mükellefi olan sanığın, 2011 takvim yılına ait defter ve belgelerini vergi incelemesi amacıyla ibraz etmediği iddiasıyla açılan kamu davasında;
1-01.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren, 23.07.2010 tarihli ve 6009 sayılı Kanun"un 13. maddesi ile değişik 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 367. maddesinin birinci fıkrasında bulunan "Yaptıkları inceleme sırasında 359 ve 360. maddelerde yazılı suçların işlendiğini tespit eden vergi müfettişleri ve vergi müfettiş yardımcıları tarafından ilgili rapor değerlendirme komisyonunun mütalaasıyla doğrudan doğruya ve vergi incelemesine yetkili olan diğer memurlar tarafından ilgili rapor değerlendirme komisyonunun mütalaasıyla vergi dairesi başkanlığı veya defterdarlık tarafından keyfiyetin Cumhuriyet Başsavcılığına bildirilmesi mecburidir." hükmü karşısında; sanık hakkında atılı suça ilişkin olarak düzenlenen ...‘nün 01.12.2011 tarihli ve VDMİR-VSR-10/11470 sayılı vergi suçu raporuna istinaden, Eskişehir Vergi Dairesi Başkanlığı‘nın 30.12.2011 tarihli ve 743 sayılı üst yazısıyla suç duyurusunda bulunulduğunun, dosya içerisinde VUK"nin 367. maddesi uyarınca dava şartı olan komisyon mütalaasının bulunmadığının anlaşılması karşısında; sanık hakkında atılı suça ilişkin olarak komisyon mütalaası düzenlenip düzenlenmediğinin ilgili vergi dairesi başkanlığından sorulması ve düzenlendiğinin tespiti halinde dosya içerisine getirtilmesi,
2-5604 sayılı Mali Tatil İhdas Edilmesi Hakkında Kanunun 1/1-4. maddesine göre; her yıl Temmuz ayının biri ile yirmisi arasında mali tatil uygulanacağı ve mali tatil süresi içerisinde inceleme amacıyla defter ve belgelerin ibrazının istenemeyeceğinin hükme bağlanması karşısında; 01.12.2011 tarihli ve VDMİR-VSR-10/11470 sayılı vergi suçu raporunda belirtilen ve dosya içerisinde mevcut bulunmayan, 01.07.2011 tarihli ve 7727 sayılı isteme yazısı ile bu yazının sanığa tebliğe ilişkin tebliğ alındısı asıl veya suretlerinin dosyaya getirtilmesi, isteme yazısının mali tatil içerisinde kalan bir tarihe ait olması halinde yüklenen suçun yasal unsurları itibarıyla oluşmayacağı da dikkate alınarak sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken, eksik inceleme ve araştırma ile sanık hakkında yazılı şekilde mahkûmiyet hükmü kurulması, yasaya aykırı,
3-Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25.11.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.