Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/91 Esas 2019/4597 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 17. Asliye Ticaret Mahkemesi"nce verilen 21/10/2014 gün ve 2014/546 - 2014/276 sayılı kararı onayan Daire"nin 12/10/2017 gün ve 2016/6232 - 2017/5308 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, dava dilekçesinde faiz talep edilmesine rağmen faiz başlangıç tarihi belirtilmemişse dava tarihinden itibaren faize hükmedilmesi gerektiğini ileri sürerek tavzih talebinde bulunmuştur.
Davalı vekili, tavzih talebinin reddini istemiştir.
Mahkemece, 07.04.2016 tarihli tavzih talebinin kabulüne dair verilen ek kararın davalı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce onanmıştır.
Bu kez ek karara karşı davalı vekili karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 27,10 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 389,49 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 19/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.