Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/17028 Esas 2014/18542 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Ankara 18. İş Mahkemesi
TARİHİ : 15/05/2014
NUMARASI : 2014/17-2014/371

Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, davalılardan Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Eğitim ve Araştırma Hastanesinde, ihaleyi alan şirketler bünyesinde çalıştığını, iş sözleşmesinin haklı ve geçerli neden olmadan feshedildiğini belirterek işe iadesini, feshe bağlı tazminat ve alacakların hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Dokuz Eylül Üniversitesi Röktörlüğü vekili, davaya bakmakla İzmir İş Mahkemesinin yetkili olduğunu Belirterek yetki itirazında bulunmuştur.
Davalı T. E. Proje ve Uygulama Tic. Ltd. Şti."ye usulüne uygun tebligat yapılmış ancak cevap vermemiştir.
Mahkemece, birden fazla davalı bulunması durumunda, davalıların tamamı için ortak yetkiyi taşıyan mahkeme davaya bakmakla yetkilidir, gerekçesi ile işin yapıldığı İzmir İş Mahkemesine yetkisizlik kararı verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde Değildir.
2-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun "Esastan Sonuçlanmayan Davada Yargılama Gideri" başlığı altındaki 331. maddesinin 2. fıkrasındaki "görevsizlik, yetkisizlik veya gönderme kararlarından sonra davaya bir başka mahkemede devam edilmesi halinde, yargılama giderlerine o mahkeme hükmeder" düzenlemesi uyarınca yetkisizlik nedeni ile verilen red kararları henüz davayı esastan sonuçlandırmadığından davaya yetkili mahkemede devam edilmesi halinde yargılama giderine de o mahkemece hükmolunmalıdır.
Anılan Kanun"un 323/ğ. maddesi gereğince yargılama giderlerinden sayılan vekâlet ücretine de yetkisizlik kararında ayrıca hükmolunamaz. Mahkemece bu husus gözardı edilerek davalı yararına vekalet ücreti takdir edilmesi doğru değildir. Ancak, bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın hüküm kısmının vekalet ücretine ilişkin 4. bendinin çıkartılamasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.