Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2014/25623 Esas 2014/28188 Karar Sayılı İlamı

10. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/25623
Karar No: 2014/28188

Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2014/25623 Esas 2014/28188 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, bir sigortalının iş kazası sonucu ölmesi sonrası rücu tazminatı isteğiyle açılmıştır. İlk olarak davalılar arasında kusur oranlarına ilişkin çelişki ortaya çıkmıştır. Son bozma ilamından sonra alınan kusur raporuna göre; Şeker fabrikası %25, Taşeron ŞT-Dİ adi ortaklığı %25, operatör Y.G %5, fabrika müdür yardımcısı E.B %3, işveren vekili %2, sigortalı ise %40 kusurlu kabul edilmiştir. Ancak E.B hakkında kesinleşmiş bir mahkumiyet kararı olmadığı için, ret kararı bozmaya dahil edilmemiştir. Mahkeme, yetersiz bilirkişi raporuna dayanarak karar vermiştir. Bu nedenle, konuyla ilgili uzman bilirkişilerin raporu alınmalı ve sonuca göre karar verilmelidir. Ayrıca, cenaze giderleri yönünden faize hükmedilmemesi hatalıdır. Sonuç olarak, davacı ve davalı temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
Kanun Maddeleri: 1479 Sayılı Yasa'nın 63. Maddesi.

10. Hukuk Dairesi 2014/25623 E. , 2014/28188 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Kayseri 2. İş Mahkemesi
Tarihi :27.05.2014
No :2014/38-2014/354

Dava, rucüan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozmaya uyularak ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı ve davalılardan K.. A.. ile E.. B.. vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dava, 12.1.2002 tarihinden Şeker fabrikasına getirdiği pancarı boşalttığı sırada dökülmeyen pancarları, eli ile indirmek için, kamyon kasasına çıkan sigortalının, hak sahiplerine bağlanan ölüm aylıkları ile cenaze giderinin 1479 sayılı Yasa"nın 63. maddesi uyarınca tahsili istemine ilişkindir.
Dairemizin 31.10.2013 tarihli son bozma ilamı ile, kusur raporları arasında oluşan çelişkinin giderilmesi istenmiş, uyulan bozma ilamı sonrasında alınan kusur raporunda; Kayseri Şeker Fabrikası"nın % 25, Taşeron S.. T..-D.. İ.. adi ortaklığının % 25, operatör Y.. G.."ün % 5, fabrika müdür yardımcısı E.. B.."ın % 3, işveren vekili O. S.."n % 2, sigortalının % 40 kusurlu olduğu kabul edildiği anlaşılmıştır.Davalı E.. B.. hakkında kesinleşmiş bir mahkumiyet kararı olmaması nedeniyle bu davalı hakkında verilen ret kararı bozma dışında tutulduğu ve bu davalı yönünden usuli kazanılmış hak oluştuğu gözetilmeksizin, yetersiz bilirkişi raporuna dayalı olarak karar verilmesi isabetsizdir.
Mahkemece, davalı E.. B.. yönünden oluşan usuli kazanılmış hak gözetilerek konusunda ve işçi sağlığı ve iş güvenliği alanında uzman bilirkişilerden, oluşa ve mevzuata uygun çelişkiyi giderir maiyette rapor alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, yetersiz kusur raporuna dayalı olarak karar verilmesi, kabule göre de, cenaze gideri yönünden faize hükmedilmemesi, usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı geretirir.
O hâlde, davacı ve davalılardan Kayseri Şekir Fabrikası ile E.. B.. vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istem halinde davalılardan K.. A.. ve E.. B.."a iadesine, 25.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.