MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İcrai davranışla görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : İhmali davranışla görevi kötüye kullanma suçundan mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
T.C. Anayasasının 40/2, 5271 sayılı CMK"nın 34/2, 231/2 ve 232/6. maddeleri ile Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 30/01/2007 gün, 2007/3-9 Esas ve 2007/18 sayılı; 05/07/2011 gün, 2011/2-148 Esas ve 2011/155 sayılı Kararlarına göre; gerek yüze karşı, gerekse gıyapta verilen hükümlerde başvurulabilecek yasa yolu, süresi, mercii ve şekillerinin belirtilmesi zorunlu olduğu, sanık müdafiin yüzüne karşı karar verilmesine rağmen, yokluğunda karar verilen sanığın tebliğ tarihinden itibaren 7 gün içinde Yargıtay"a temyiz yolunun açık olduğu belirtilerek yanıltılması nedeniyle sanığın gerekçeli kararın tebliğinden önce öğrenme üzerine yaptığı temyiz başvurusunun süresinde olduğu kabul edilerek, hükmün esasının incelenmesine karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra yürürlüğe giren 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı TCK"nın 53. maddesinde yer alan bazı ibarelerin iptaline ilişkin kararının infaz aşamasında nazara alınması ve sanığın adli sicil kaydında yer alan erteli mahkumiyet kararı yönünden mahkemesine ihbarda bulunulması mümkün görülmüş, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14/06/2011 gün, 2011/2-60-126 sayılı ilamında ayrıntıları belirtildiği üzere; 647 sayılı Yasanın 6. maddesi uyarınca erteli olan hükümlülüğün deneme süresi içinde ve 5237 sayılı TCK döneminde yeni bir suç işlenmesi durumunda tekerrüre esas olabileceği ve tekerrür hükümlerinin uygulanması açısından 765 sayılı TCK"nın 95. maddesinde belirtilen deneme sürelerinin göz önünde bulundurulması gerektiği dikkate alındığında ve sanığa ait sabıka kaydının incelenmesinde, Şuhut Asliye Ceza Mahkemesinin 26/04/2005 gün ve 2004/2 Esas, 2005/64 Karar sayılı ilamı ile sanığın 765 sayılı TCK"nın 240. maddesi gereğince 2.022.535.000 TL adli para cezasına ilişkin mahkumiyetinin bulunduğu, bu cezanın 647 sayılı Yasanın 6. maddesine göre tecil edildiği ve sanığın deneme süresi içinde 10/06/2005
ve 25/07/2005 tarihlerinde dava konusu suçu işlediği anlaşılmasına rağmen hakkında TCK"nın 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin tatbik edilmemesi ve yüklenen suçun 5237 sayılı Yasanın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkinin kötüye kullanılması suretiyle işlendiğinin kabul edilmesi karşısında sanık hakkında aynı Yasanın 53/5. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi ise aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozmaya uyulup, delillerle iddia ve savunma duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanığın temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 07/02/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.