22. Hukuk Dairesi 2016/20179 E. , 2019/18557 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 01.07.2006-31.10.2009 tarihleri arasında, davalıya ait işyerinde pide usta yardımcısı olarak çalıştığını, işe girdiği andan beri hiç izin kullandırılmadığını, hafta tatilinde dahi çalıştığını, ödenmeyen ücret alacağı bulunduğunu, bu sebeplerle iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının çalışma süreleri bakımından Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarının asıl olduğunu, davacının istifa etmek suretiyle işten ayrıldığını, fazla mesai alacağının bulunamdığını, ibranamede belirtildiği şekilde yıllık izin ücretlerini aldığını, davacının ödenmeyen hak ve alacağının bulunmadığını ileri sürerek, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanılan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içerisinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, belgelere ve tüm dosya kapsamına göre; davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık tanık beyanlarına dayanılarak hesaplanan fazla mesai ücretine takdiri indirim uygulanıp uygulanmayacağı konusundadır.
Fazla mesai ücretinin tanık beyanlarına dayalı olarak uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde hakkaniyet indirimi yapılması gerektiği Yargıtayca istikrarlı uygulama halini almıştır.
Dosya içeriğine göre, davacı günde 3 saat fazla çalışma yaptığını beyan etmiş olup; mahkemece hükme esas raporda, tanık beyanlarına göre, davacının günde 3 saat, haftada 18 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilmiştir. İşin niteliği ve dosya kapsamına göre, davacının günde 3 saat fazla çalışma yaptığı kabulü yerinde ise de, yukarıda açıklanan ilke gereğince ve mahkeme gerekçesinde belirtildiği üzere, fazla çalışmanın tanık beyanları ile kanıtlandığı anlaşılmakla, uygun oranda takdiri indirim uygulanması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 26. maddesi “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.” hükmü uyarınca taleple bağlılık kuralına aykırı olarak talepten fazlasına karar verilmesi usule aykırıdır.
Davacı, dava dilekçesinde 01.07.2006-31.10.2009 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığını beyan etmiş olup, mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının 08.06.2006-31.10.2009 tarihleri arasında çalıştığı kabul edilerek işçilik alacakları hesaplanmış ise de, bu husus anılan Kanun maddesi uyarınca taleple bağlılık kuralına aykırı olmakla talepten fazlasına karar verilmesi usule aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
