Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/6675 Esas 2018/2943 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı İçişleri Bakanlığı vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 23/09/2013 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 22/12/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalının diğer temyiz itirazına gelince;
Dava, 2330 sayılı Kanundan kaynaklanan rücuen tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, istemin kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili; dava dışı polis memurlarının motosikletle seyir halindeyken, davalının sevk ve idaresindeki araçla çarpıştıklarını ve yaralandıklarını, davalının asli kusurlu olduğunu, yaralanan dava dışı polis memurlarına 2330 sayılı Kanun gereğince tazminat ödendiğini belirterek bu miktarın rücuen tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili; davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, bilirkişi raporu benimsenerek davanın kabulüne karar verilmiştir.
a-Dava, rücuen tazminat istemine ilişkin olup; rücu davasında, davalının meydana gelen olaydaki kusur oranının belirlenmesi ve belirlenen bu orana göre sorumlu tutulması gerekmektedir. Bu belirleme yapılmadan, davanın kabulüne karar verilmesi doğru değildir. Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
b-Kabule göre, mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, her ne kadar rücunun kapsamının 2330 sayılı Kanun"un 3. maddesi esas alınmak suretiyle olay tarihindeki en yüksek Devlet memuru brüt aylığının 100 katı tutarının iş ve gücüne engel bulunan her gün için %1 oranında yapılacak hesaplama ile belirlenmesi doğru ise de, davalının ve dava dışı polis memurlarının olaydaki kusurları dikkate alınmadan hesaplama yapılması doğru değildir. Şu halde, yeniden belirlenecek kusur oranına göre hesap yaptırılarak hüküm kurulması gerekir. Kararın bu nedenle de bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda (2/a-b) sayılı bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA; davalıların diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 12/04/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.