MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Davacı vekili, fazla mesai ücretinin hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Mahkemece, 01/06/2015 tarihli nihai kararla, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın, davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine, Mahkemece, 07/01/2016 tarihli ek kararla, kararın kesin olması sebebiyle davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
Temyiz isteminin reddine ilişkin 07/01/2016 tarihli ek karar da davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Somut uyuşmazlıkta; davacı vekili, fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak fazla mesai alacağının tahsili talebi ile dava açmıştır. Alacağın bir kısmının dava edilmesi halinde, kesinlik sınırı dava edilen miktara göre değil, alacağın tamamına göre belirlenir. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının fazla mesai alacağının olmadığı tespitine yer verilerek hesaplama yapılmadığı dikkate alındığında, dava edilen miktara bakılarak dava değerinin kesinlik sınırı altında kaldığından bahsedilemeyeceğinden, temyiz isteminin kesinlik sebebi ile reddedilmesi isabetsizdir. Anılan sebeple, davacı vekilinin temyiz isteminin reddine dair tesis edilen 07/01/2016 tarihli ek karar, usul ve kanuna aykırı olduğundan, davacı vekilinin ek karara yönelik temyiz isteminin kabulü ile 07/01/2016 tarihli ek kararın BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA karar verildi. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle davacının davalı iş yerinde fazla mesai yaptığını ve karşılığının ödenmediğini belirterek davacının talep ettiği fazla mesai ücretinin davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, bilirkişi raporuna göre, yazılı gerekçe ile davanın reddine karar verilmiştir.

Temyiz:
Karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
Taraflar arasında davacının fazla çalışma ücreti talep edip edemeyeceği hususu itilaflıdır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Somut olayda; dosya içerisine sunulan giriş çıkış saatlerini gösteren belgeler davacının imzasını taşımamaktadır. Ancak söz konusu giriş çıkış kayıtlarından davalının işyerinde sekiz saatlik vardiyalar haline üç vardiya şeklinde çalışma yaptığı anlaşılmaktadır. Ayrıca dosya içerisine sunulan bordrolarda ise davacının imzası bulunmamakla birlikte dosya arasına celp olunan banka kayıtları ile uyumlu oldukları anlaşılmıştır. Dinlenilen davacı tanıkları, davalı işyerinde sekiz saatlik vardiyalar halinde çalışma yapıldığını ancak davacının ara dinlenmeyi onbeş dakika olarak yaptığını beyan etmişler, davalı tanıkları da davacı tanıklarının çalışma saatlerine ilişkin beyanlarını tekrarla ara dinlenme hususunda davacının onbeş dakika ara dinlenme yapmış olabileceği şeklinde beyanda bulunmuşlardır.
Tüm deliller birlikte değerlendirildiğinde davacının günlük sekiz saat mesai yaptığı ancak davacı ve davalı tanıklarının beyanına göre ara dinlenmeyi onbeş dakika yapmak sureti ile fazla mesai yaptığı da anlaşılmış olup tüm dönemleride içerir şekilde imzalı ücret bordrosu da bulunmadığı dikkate alındığında davacının fazla mesai iddiasını ispatladığı kanaatine varılmıştır. Bu durumda yapılması gereken birbirini teyit eden tanık beyanlarına itibarla davacının onbeş dakika ara dinlenme yaparak haftanın altı günü çalıştığının kabulü ile hesaplama yapmak ve banka kanalı ile ödendiği anlaşılan fazla mesai tahakkuku bulunan aylara ilişkin bordrolarda tahakkuk ettirilen fazla mesai ücretlerinin de mahsubu ile sonuca gitmektir.
Bu husus gözetilmeden yazılı gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09.10.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.