Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Sanık ... hakkında TCK’nın 89/1-3-e, 62, CMK’nın 231/5. maddeleri gereğince verilen mahkumiyet hükmünün açıklanmasının geri bırakılması,
Sanık ... hakkında CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince beraat

Taksirle yaralama suçundan sanık ...’ın beraatine, sanık ... hakkında ise verilen mahkumiyet hükmünün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmünün açıklanmasının geri bırakılmasına yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Katılan vekilinin beraat eden sanık ... yönünden verilen beraat hükmüne yönelik vermiş olduğu temyiz dilekçesinde sanık ...’in de ismine yer vermesi nedeniyle sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmünün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararı da temyiz konusu ettiği değerlendirilmiş ise de; hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararının CMK"nın 231/12. maddesi uyarınca itiraz kanun yoluna tabi bulunduğu ve anılan kararın katılan vekilinin itirazı üzerine verilen itirazın redddine dair kararla kesinleştiği anlaşıldığından, temyiz incelemesi mümkün olmayan karara karşı katılan vekilinin temyiz talebinin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2-Sanık ... hakkında verilen beraat hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
İkametinin balkonunda temizlik yaptığı sırada elindeki demir fırça sapını aşağı doğru sarkıtan katılanın, binanın yakınından geçmekte olan orta gerilim ve alçak gerilim müşterek direkli enerji nakil hattının iletkenlerine temas etmesi veya gerilimin atlama yapması sebebiyle akıma kapılarak hayati tehlike geçirecek ve 6 haftalık olan çocuğunun düşmesine neden olacak şekilde yaralandığı olayda;
Dosya içerisinde bulunan birisi elektrik mühendisi olmak üzere 3 kişilik iş güvenliği uzmanlarından oluşan 07.04.2014 tarihli bilirkişi raporunda Elektrik Kuvvetli Akım Tesisleri Yönetmeliğine göre kuvvetli akım tesislerinin her türlü işletme durumunda, mala, cana herhangi bir zarar vermeyecek ve tehlike oluşturmayacak bir biçimde yapılmasının sağlanması ve 36 kv’a kadar gerilimli yüksek gerilim hava hattı iletkenleri ile yanından geçtikleri yapıların en çıkıntılı bölümleri arasında en büyük salınım konumunda en küçük yatay uzaklığın 2 metre olmasından gerektiğinden bahisle söz konusu 1990 yılında inşa edilen yapının, elektrik sözleşmesini ve kabulünü yapan elektrik proje sorumlusuna kusur atfedilmesi üzerine atfedilen kusurun binanın tesisat kontrolünü yapan kişinin sanık olması nedeniyle hakkında kamu davası açıldığı ve yargılama sonucunda atfedilen kusurun binanın yalnızca iç tesisatının projeye uygunluğunu denetleyen sanığa ait olamayacağından bahisle beraatine karar verilmiş ise de,
1998 yılından bu yana Aras Elektrik A.Ş Oltu işletme şefliği görevinde bulunan sanığın, kazanın meydana geldiği binanın oldukça yakınından geçmekte olan yüksek gerilim hattının kazadan sonra yer altına alındığı da dikkate alındığında, yüksek gerilim hava hatlarının kişilerin can ve mal güvenliği bakımından tehlike yaratmayacak uygun şekilde olmasını sağlayacak mesafede bulundurulmasını ve buna uygun yapılmadığı tespit edilen hatların sonradan buna uygun hale getirmesini sağlaması gerekirken üzerine düşen denetim ve gözetim görevini yerine getirmemesi nedeniyle meydana gelen kazada tali kusurlu olduğunu kabulle mahkumiyetine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden delillerin takdirinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA; 03/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.