Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/4885 Esas 2019/4689 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4885
Karar No: 2019/4689
Karar Tarihi: 04.04.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/4885 Esas 2019/4689 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, sanık hakkında hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verdi. Temyiz duruşmasında, suç tarihi, karar niteliği ve başvuru süresi değerlendirildi. Dosya incelendi ve suçun sanık tarafından işlendiği kabul edildi. Ancak TCK'ya göre, malın değerinin az olması, temel cezayı belirlemek için bir kriterdir. Hırsızlık suçunda malın değerinin az olmasına verilen önemi göstermektedir. Değer azlığı nedeniyle ceza vermekten vazgeçme kararı verilecek ise; malın değerinin azlığı yanında “Suçun işleniş şekli ve özellikleri” de dikkate alınmalıdır. TCK'nın 145. maddesinin uygulanmasında hâkime takdir hakkı tanınmıştır. Somut olayda, cüzdandaki 45 TL'nin çalınmasının ardından hırsızlık konusunu oluşturan cüzdanın da değer belirlendikten sonra TCK'nın 145/1. maddesi gereğince indirim yapılıp yapılmayacağının tartışılmadan eksik kovuşturma ile hüküm kurulduğu belirtilerek, karar bozuldu. Kanun maddeleri ise; 5237 sayılı TCK'nun 61/1. maddesi ve 145. maddesi.

17. Ceza Dairesi 2018/4885 E. , 2019/4689 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suçun tarihine göre dosya görüşüldü;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-5237 sayılı TCK"nun 61/1. maddesine göre malın değerinin az ya da çok olması, temel cezanın belirlenmesinde alt sınırdan uzaklaşmak için bir kriter olup, hırsızlık suçuna konu malın değerinin az olmasının TCK"nun 145. maddesinde ayrı olarak düzenlenmesi, kanun koyucunun hırsızlık suçunda malın değerinin az olmasına verdiği önemi göstermektedir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 15.12.2009 gün ve 6/242-291 sayılı içtihadında belirtildiği üzere, "...Daha çoğunu alabilme olanağı varken yalnızca gereksinimi kadar ve değer olarak az olan şeyi alma" görüşünün, TCK"nun 145. madde uygulamasında bütünüyle reddedilmesi mümkün değil ise de, maddenin yalnızca bu tanımlamayla sınırlandırılması da olanaklı değildir. 145. maddenin gerek ilk şekli, gerekse değiştirilmiş biçimi; ortak tanımlama ile, hırsızlık suçunun konusunu oluşturan değerin az olmasını temel almaktadır. TCK"nun 145. maddesine göre, faile verilen cezada indirim yapılabilmesi için malın değerinin az olması yeterli olup, hâkim indirim oranını TCK"nun 3. maddesinde öngörüldüğü üzere “İşlenilen fiilin ağırlığıyla orantılı” olacak şekilde saptamalıdır. Değer azlığı nedeniyle ceza vermekten vazgeçme kararı verilecek ise; malın değerinin azlığı yanında “Suçun işleniş şekli ve özellikleri” de dikkate alınmalıdır. TCK"nun 145. maddesinin uygulanmasında hâkime takdir hakkı tanınmış olup, hâkim takdir hakkını kullanırken keyfiliğe kaçmadan, her somut olaya uygun, yasal ve yeterli gerekçe göstermek suretiyle uygulama yapmalıdır.
Somut olayda ise; sanığın suç tarihinde müştekinin içinde 45,00 TL bulunan cüzdanını çalması karşısında; hırsızlık konusunu oluşturan cüzdanın da değer belirlendikten sonra TCK"nun 145/1. maddesi gereğince indirim yapılıp yapılmayacağının tartışılmadan eksik kovuşturma ile hüküm kurulması,
2-Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 04.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.