Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/10006 Esas 2019/10586 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/10006
Karar No: 2019/10586
Karar Tarihi: 19.06.2019

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/10006 Esas 2019/10586 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir hırsızlık suçundan dolayı sanığı mahkum etmiştir. Ancak, daha sonra yapılan kanun değişiklikleri sonucunda hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmıştır. Bu nedenle, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, etkin pişmanlık indirimi oranının hak ve adalet ilkesine uygun olması gerektiği vurgulanarak, yazılı şekilde hüküm kurulmasının yasal ve yeterli olmadığı ifade edilmiştir. Bu sebeplerden dolayı, kararın kısmen bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu
- 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 141. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 168/1. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 168/2. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi

13. Ceza Dairesi 2018/10006 E. , 2019/10586 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca; ""Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur."" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de,
Suça konu eylem nedeniyle iadenin soruşturma aşamasında gerçekleşmiş olması karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 168/1. maddesi uyarınca yapılan etkin pişmanlık indirim oranının, hak ve adalet ilkesi gereğince aynı kanunun 168/2. maddesinde belirtilen “1/2” indirim oranından fazla olması gerektiği gözetilmeden yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 19.06.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.