Mala zarar verme suçundan sanıklar ... ve ... hakkında yapılan yargılama sonunda; Silifke Ağır Ceza Mahkemesinin 25/04/2012 gün ve 2011/224 E. 2012/164 K. sayılı mahkumiyet hükümlerinin sanık ... müdafii ve sanık ... tarafından temyiz edildiği, Dairemizin 16/06/2015 günlü 2013/8618 Esas ve 2015/12611 Karar sayılı ilamı ile bozma yönündeki kararından sonra mahkemece 26/11/2015 gün ve 2015/418 E. 2016/346 K. sayılı kararın verildiği, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 20/02/2016 tarih ve 2016/58118 numaralı tebliğnamesiyle dosyanın Yargıtay 23. Ceza Dairesine, Yargıtay 23. Ceza Dairesi tarafından da 04/05/2016 günlü 2016/6411 Esas, 2016/5779 Karar sayılı görevsizlik kararı ile Dairemize gönderildiği, Dairemizin 27/09/2016 gün 2016/6099 Esas, 2016/7936 Karar sayılı ilamı ile mahkeme kararının bozma ilamımıza karşı direnme mi yoksa eylemli uyma mı olduğu hususunda gereğinin takdir ve ifası için Ceza Genel Kuruluna gönderilmek üzere dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine karar verildiği, ancak Ceza Genel Kurulunun 14/12/2016 tarih ve 2016/1408 E. 2016/2097 K. sayılı kararı ile 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 36 ve 38. maddelerine göre direnme kararı yönünden öncelikle Dairemizce incelenmesinde zorunluluk bulunan dosyanın gönderilmesi üzerine yapılan incelemede;
Sanık ... için ihaleye fesat karıştırma suçu yönünden bozma ilamına yanlış anlam yüklenerek kesinleştirme işlemi yapıldığı anlaşılmakla bu suç bakımından zamanaşımı süresi içinde mahallinde bir karar verilmesi mümkün görülmüştür.
Sanıklar ... ve ..."a yüklenen mala zarar verme suçundan doğrudan zarar görmeyen Hazinenin davaya katılması mümkün olmayıp, hükmü temyiz etme yetkisi de bulunmadığından, Hazine vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 26/01/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.