Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/13451 Esas 2019/16543 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13451
Karar No: 2019/16543
Karar Tarihi: 23.09.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/13451 Esas 2019/16543 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanıkların kasten yaralama suçlarından mahkumiyetlerine ilişkin temyiz başvurusunu inceledikten sonra, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nin 53/1. maddesindeki bazı hükümlerini iptal etmesinin sadece infaz aşamasında dikkate alınabileceğine karar vermiştir. Bu nedenle, mahalli mahkemenin verdiği hükümlere ve delillere dayanarak, sanıkların temyiz sebeplerinin reddedilmesine karar vermiştir. Ancak, sanıkın mağdur hakkındaki kasten yaralama suçuna ilişkin mahkumiyet kararının incelenmesinde, sanığın şikayetinden vazgeçmeyi kabul etmediği gerekçesiyle mahkumiyet kararı verildiği belirtilmiştir. Mahkeme, TCK'nin 73/4. maddesinde belirtildiği gibi, kovuşturması şikayete tabi suçlarda suçtan zarar gören kişinin vazgeçmesinin davayı düşüreceğini ve sanığın şikayetten vazgeçmeyi kabul etmediği durumlarda yargılamaya devam edilerek suçun sabit olmaması halinde beraat kararı verilmesi gerektiği hatırlatılmıştır. Bunun yanı sıra, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nin 53/1. maddesindeki bazı hükümlerini iptal etmesi nedeniyle sanığın hak yoksunlukları yönünden hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Bu nedenle, sanığın temyiz sebeplerinin yerinde görüldüğünden ve hükmün bu nedenlerden dolayı isteme aykırı olarak bozulduğundan bahsedilmiştir. Kararda, 5237 sayılı TCK'nin 53/1. maddesindeki bazı hükümlerinin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği ve TCK'nin 73/4. ve 73/6. maddelerinin şikayete tabi suçlarla ilgili

3. Ceza Dairesi 2019/13451 E. , 2019/16543 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında katılan ..."a, müşteki ..."e ve mağdur ..."a yönelik kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine ve sanık ... hakkında katılan ..."a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus sanıklar .... ve .... hakkında infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan sanık ..."ın ve sanık ..."un temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında mağdur ..."a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a) 5237 sayılı TCK"nin 73/4. maddesinde, kovuşturması şikayete tabi suçlarda, suçtan zarar gören kişinin vazgeçmesinin davayı düşüreceği düzenlenmiş, yargılama sonunda suçun sabit olmaması halinde beraat kararı verilmesi olanağının sağlanması için TCK"nin 73/6. maddesinde vazgeçmenin, onu kabul etmeyen sanığı etkilemeyeceğinin hükme bağlandığı, buna göre sanığın şikayetten vazgeçmeyi kabul etmemesi durumunda, yargılamaya devam edilerek, suçun sabit olmaması halinde beraatine, suçun sabit olduğunun anlaşılması halinde ise, bu husus kararda açıklanarak, kovuşturmanın şikayet koşulunun gerçekleşmemesi nedeniyle davanın düşürülmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, mağdur 02.09.2015 tarihli beyanında sanıktan şikayetçi olmadığını belirttiği halde, sanığın şikayetten vazgeçmeyi kabul etmediği gerekçesi ile yazılı şekilde sanığın mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
b) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerden dolayı 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 23.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.